مرتضی سلطانی حذف خودتحریمی‌ها، کلید رقابت جهانی تولیدکنندگان ایرانی ویدیو

خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از اگروفودنیوز گزارش می‌دهد:

دکتر مرتضی سلطانی، بنیان‌گذار گروه صنعتی و پژوهشی زر، با تأکید بر اینکه حذف “خودتحریمی‌ها” مسیر را برای رقابت‌پذیری تولیدکنندگان ایرانی در سطح بین‌المللی هموار می‌کند، خواستار کاهش جدی مداخلات دولت در اقتصاد شد. او تصریح کرد که برخلاف فشارهای ناشی از تحریم‌های خارجی که تولیدکنندگان آنها را تاب می‌آورند، مشکلات اصلی ناشی از تصمیمات داخلی است که به قیمت‌گذاری، کیفیت، کارایی و تنوع محصولات در کشور آسیب می‌رساند.

مداخله دولت؛ مانع اصلی توسعه

سلطانی، بنیان‌گذار گروه صنعتی و پژوهشی زر، ضمن تأکید بر ضرورت کاهش مداخلات دولتی در اقتصاد، اظهار داشت که دولت نباید در تعیین قیمت ارز، مدیریت امور مربوط به واردات و صادرات و نیز قیمت‌گذاری کالاها دخالت کند. به عقیده وی، این مداخلات بوروکراتیک و سیاست‌گذاری‌های داخلی، بیش از تحریم‌های بین‌المللی، به توان رقابتی صنایع لطمه می‌زند.

چالش خودتحریمی‌ها در برابر رقبای جهانی

این فعال باسابقه صنعت غذا، با اشاره به تحمل فشارهای ناشی از تحریم‌های خارجی توسط تولیدکنندگان، افزود: «ما انتظار داریم با حذف خودتحریمی‌ها، امکان فعالیت آزاد و رقابت منطبق با استانداردهای بین‌المللی برایمان فراهم شود.» این سخنان بیانگر اعتقاد عمیق به ظرفیت‌های داخلی در صورت رفع موانع ساختاری است.

آسیب‌پذیری کیفیت و تنوع محصولات از سیاست‌های داخلی

سلطانی تأکید کرد که چالش اصلی پیش روی تولیدکنندگان، عمدتاً ناشی از تصمیمات داخلی است که به‌طور مستقیم بر کیفیت، قیمت نهایی، کارایی و تنوع محصولات تولیدی اثر منفی می‌گذارد. این تصمیمات، فضای کسب‌وکار را برای نوآوری و رشد محدود کرده است.

فشارهای فزاینده بر صنایع پیشرو

بنیان‌گذار گروه صنعتی زر همچنین خاطرنشان کرد که صنایع هرچه در مسیر پیشرفت تکنولوژی و افزایش توانمندی‌ها گام برمی‌دارند و به سطح بالاتری از تولید می‌رسند، بیشتر در مظان اتهام قرار گرفته و با فشارها و سوءظن‌های بیشتری مواجه می‌شوند. این وضعیت، انگیزه برای سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و نوآوری را کاهش می‌دهد.

تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:

این تأکید بر حذف خودتحریمی‌ها، فرصتی برای مطالبه‌گری جمعی جهت اصلاح سیاست‌های داخلی است. کاهش مداخلات دولتی می‌تواند به افزایش بهره‌وری و رقابت‌پذیری محصولات غذایی در بازار داخلی و صادراتی کمک کند و نوآوری را تشویق نماید، اما نیازمند اجماع و فشار از سوی ذی‌نفعان است.