خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از FoodNavigator.com گزارش می‌دهد:
در حالی که قیمت‌های جهانی کاکائو پس از اوج‌گیری‌های چشمگیر در آوریل ۲۰۲۴ و ژانویه سال جاری میلادی تا حدی ثبات یافته‌اند، این روند ممکن است پایدار نباشد و عوامل متعددی از جمله انتخابات ریاست‌جمهوری در ساحل عاج، بزرگترین تولیدکننده کاکائو جهان، و کیفیت برداشت محصول در این کشور، همچنان می‌تواند بر قیمت‌ها تأثیرگذار باشد. شرکت‌های بزرگ و کوچک در سراسر دنیا در تلاشند تا با این نوسانات و قیمت‌های همچنان بالا کنار بیایند.
عوامل سیاسی و اقتصادی موثر بر قیمت کاکائو
انتخابات ریاست‌جمهوری پیش روی ساحل عاج که ۲۵ اکتبر برگزار می‌شود، سرنوشت سیاسی بزرگترین تولیدکننده کاکائو جهان را رقم خواهد زد. بسیاری از تحلیلگران انتظار دارند که رئیس‌جمهور فعلی، الاسان اوتارا، مجدداً به پیروزی برسد. اوتارا اخیراً اعلام کرده که قیمت خرید کاکائو از مزارع (فارم‌گیت) به ۲۸۰۰ فرانک سی‌اف‌ای (معادل ۴.۲۷ یورو) به ازای هر کیلوگرم افزایش یافته است. پیروزی او می‌تواند بر نحوه اجرای این سیاست اثرگذار باشد. عثمان عطایی اودراگو، تحلیلگر کاکائو، توضیح می‌دهد که کارگران روستایی بخش مهمی از رای‌دهندگان در ساحل عاج را تشکیل می‌دهند و به همین دلیل، کارزارهای انتخاباتی معمولاً برای جلب آرای آن‌ها تلاش می‌کنند. قیمت‌های فارم‌گیت به‌طور طبیعی بر هزینه‌های نهایی تولیدکنندگان تأثیر می‌گذارد.
وضعیت برداشت محصول و چالش‌های مزمن
در ماه سپتامبر، تغییرات چشمگیری از برداشت کاکائو انتظار نمی‌رفت. برداشت اصلی محصول معمولاً از اکتبر تا ژوئن به طول می‌انجامد. اودراگو اظهار داشت که درختان کاکائو در حال حاضر به دلیل بارندگی مناسب، پتانسیل بهتری برای برداشت دارند، اما برای برداشت خوب در فصل اصلی، باران باید تا پایان نوامبر ادامه یابد. با این حال، گل‌دهی و رشد غلاف‌های جوان (چرلز) کم است و خطر کمبود دانه کاکائو از ژانویه به بعد وجود دارد.
تهدید مزارع کهن‌سال
اودراگو همچنین به یکی از خطرات کمتر بررسی‌شده برای برداشت کاکائو اشاره می‌کند: مزارع پیر. با افزایش سن، مزارع کاکائو کارایی کمتری در تولید محصول پیدا می‌کنند و بیشتر در معرض بیماری‌هایی مانند ویروس متورم‌کننده ساقه قرار می‌گیرند. بسیاری از کشاورزان فاقد توان مالی برای جایگزینی این درختان هستند و حتی خاک اطراف آن‌ها نیز اغلب به دلیل کمبود کود، که بسیاری از کشاورزان قادر به خرید آن نیستند، حاصلخیزی خود را از دست داده است.
واکنش شرکت‌ها به بحران کاکائو
شرکت‌ها توانایی‌های متفاوتی برای عبور از بحران کاکائو نشان داده‌اند. شاید جای تعجب نباشد که شرکت‌های بزرگتر بهترین عملکرد را در مقابله با قیمت‌های بالا داشته‌اند. آن‌ها از مزیت مقیاس بهره‌مند هستند و تاکنون توانسته‌اند تأثیر بحران را از طریق ابزارهایی مانند پوشش ریسک (hedging)، متنوع‌سازی سبد محصولات و افزایش قیمت‌ها کاهش دهند. این عامل اخیر به معنای آن است که شکلات‌های لوکس نسبتاً خوب عمل کرده‌اند، در حالی که بازار انبوه با رویگردانی مصرف‌کنندگان از قیمت‌های بالاتر دست و پنجه نرم کرده است.
استراتژی‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت
جولیا بوچ، متخصص ارشد غذا و کشاورزی در رایزن‌بانک، توضیح می‌دهد: “در کوتاه‌مدت، آن‌ها بر کارایی و قدرت برند تمرکز کرده‌اند تا رقابتی باقی بمانند، و همچنین در تاب‌آوری بلندمدت سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ یعنی تقویت تأمین پایدار و شرط‌بندی زودهنگام بر نوآوری‌های بدون کاکائو برای کاهش وابستگی به یک زنجیره تأمین شکننده.”
چالش‌های برندهای کوچک‌تر
برندهای کوچک‌تر در معرض خطر بیشتری قرار دارند، زیرا فاقد ابزارهایی مانند پوشش ریسک هستند که شرکت‌های بزرگتر برای محافظت از خود استفاده می‌کنند. بنابراین، آن‌ها باید به تاکتیک‌های دیگری تکیه کنند. یکی از این تاکتیک‌ها، تکیه بر روایت‌های قوی برند، مانند تأمین پایدار است. این رویکرد برای برخی از برندها، از جمله تونیز چوکولونلی، که به گسترش بین‌المللی خود ادامه داده است، موفقیت‌آمیز بوده است. اما بوچ هشدار می‌دهد که همه برندها به خوبی از این بحران خارج نشده‌اند: “سایرین، به‌ویژه بازیگران کوچک‌تر در بازار لوکس که از قدرت برند مشابهی برخوردار نیستند، با شرایط سخت‌تری مواجه‌اند، زیرا مصرف‌کنندگان به محصولات ارزان‌تر روی می‌آورند و تأمین مالی دشوارتر می‌شود.”
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
نوسانات جهانی کاکائو، تهدیدی جدی برای واردات و تولیدکنندگان شکلات در ایران است. فرصت‌ها در نوآوری فرمولاسیون با کاهش وابستگی به کاکائو و تمرکز بر تأمین پایدار داخلی یا منطقه‌ای برای مواد اولیه جایگزین نهفته است. مدیریت هوشمندانه هزینه‌ها و تحقیق و توسعه، کلید تاب‌آوری است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟