خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از فود اند بِوِرِج مگزین گزارش میدهد: در چشمانداز رقابتی امروز رستورانها، مدیران غذا و نوشیدنی باهوش دریافتهاند که دسرهای سنتی و دلچسب مانند کوبلر (cobbler) و دامپکیک (dumpcakes) نهتنها مورد علاقه عموم هستند، بلکه به منبع سودآوری قدرتمندی تبدیل شدهاند. با افزایش سرسامآور هزینههای غذا و چالشهای مداوم نیروی کار در صنعت مهماننوازی، این دسرهای ساده اما رضایتبخش، فرصتی را برای صاحبان رستورانها فراهم میکنند تا ضمن ارائه حس دلپذیر خانگی که مشتریان هوس میکنند، سود خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند.
کوبلر و دامپکیک به دلیل حاشیه سود بالایی که دارند، به یک معدن طلای پنهان برای رستورانها تبدیل شدهاند. در حالی که حاشیه سود معمولی رستورانها حدود ۳ تا ۵ درصد است، دسرها بهطور مداوم حاشیهای بین ۶۵ تا ۷۵ درصد ارائه میدهند و کوبلر و دامپکیک این ارقام را حتی بالاتر میبرند.
کوبلر سنتی از موادی مانند میوه کنسرو شده (۱.۵۰ دلار)، رویه آردی (۰.۷۵ دلار)، کره (۰.۵۰ دلار) و شکر (۰.۲۵ دلار) تشکیل شده که هزینه کل مواد تشکیلدهنده آن برای ۸ سرو، ۳ دلار است. قیمت فروش هر سهم نیز حدود ۶.۹۵ دلار بوده و حاشیه سود ۷۸ درصدی را به همراه دارد.
دامپکیکها این بازدهی را به سطح بالاتری میبرند. این دسرهای ساده و هوشمندانه فقط به سه ماده اصلی نیاز دارند: مخلوط کیک جعبهای، میوه کنسرو شده و کره. بدون تخممرغ، بدون روغن، بدون آمادهسازی پیچیده – فقط “بریز و بپز”.
یکی از جنبههای قانعکننده گنجاندن کوبلر و دامپکیک در منوی دسر، بهرهوری نیروی کار است. برخلاف شیرینیهای پر زرق و برقی که به سرآشپزهای شیرینیپز متخصص یا آموزش گسترده نیاز دارند، این دسرها را میتوان توسط هر یک از کارکنان آشپزخانه تهیه کرد.
تهیه تیرامیسو سنتی ۴۵ دقیقه زمان میبرد و نیاز به یک سرآشپز شیرینیپز ماهر دارد، در حالی که کیک شکلاتی گداخته به ۳۰ دقیقه آمادهسازی و زمانبندی دقیق نیاز دارد. در مقابل، آمادهسازی کوبلر میوه ۱۰ دقیقه و دامپکیک ۵ دقیقه زمان میبرد.
مدیران غذا و نوشیدنی باهوش از مواد فصلی برای ایجاد پیشنهادات با زمان محدود استفاده میکنند که ضمن به حداکثر رساندن سود، هیاهو ایجاد میکند. به عنوان مثال، در بهار میتوان کوبلر توت فرنگی-ریواس با بستنی وانیلی یا دامپکیک لیمو-زغال اخته با خامه فرمگرفته تازه ارائه کرد. در پاییز و زمستان نیز کوبلر سیب-کرنبری با کرامبل جو دوسر دارچینی یا دامپکیک ادویه کدو تنبل با ماسکارپونه افرا پیشنهاد میشود.
رستورانهای پیشرو در فضای غذا و نوشیدنی با افزودن جلوههای منحصربهفرد، تجربههای بهیادماندنی ایجاد میکنند. به عنوان مثال، میتوان از میوههای خیسانده شده در بوربن برای جذابیت بیشتر یا از جفتسازی بستنی خانگی، چاشنیهای کارامل نمکی و روکش آجیل آبنباتی استفاده کرد. همچنین، رویکردهای فیوژن بینالمللی مانند دامپکیک به سبک ترس لچس با طعم لاتین، کوبلر با طعم ماتچا برای مفاهیم فیوژن آسیایی یا کوبلر به سبک مدیترانهای با عسل و پسته پیشنهاد میشود.
قابلیت حمل کوبلر و دامپکیک کانالهای درآمدی بیشتری را باز میکند که بسیاری از شرکتهای مواد غذایی و نوشیدنی از آن غافل میشوند. فروش کوبلر کامل، کیتهای کوبلر DIY با مواد از پیش اندازهگیری شده و یا سهمهای دامپکیک منجمد برای پخت در خانه، از جمله این موارد هستند.
از دیدگاه مدیریت غذا و نوشیدنی، کوبلر و دامپکیک مزایای عملیاتی قابل توجهی را ارائه میدهند: مواد با ماندگاری طولانی باعث کاهش ضایعات میشوند، دستور العملهای انعطافپذیر نوسانات موجودی را تطبیق میدهند و سهمهای استاندارد هزینهیابی ثابت را تضمین میکنند.
رستورانهای آیندهنگر از فناوری مهماننوازی برای بهینهسازی عملیات کوبلر و دامپکیک استفاده میکنند. سیستمهای POS ردیابی خودکار مواد تشکیلدهنده، تجزیه و تحلیل حاشیه سود بر اساس مورد و زمانبندی چرخش منوی فصلی را انجام میدهند.
ترکیب هزینههای پایین، حاشیه سود بالا، سادگی عملیاتی و جذابیت مشتری، کوبلر و دامپکیک را به ملاحظات اساسی برای هر عملیات صنعت خدمات غذایی تبدیل میکند که به دنبال بهینهسازی سودآوری دسر ضمن حفظ کیفیت و رضایت مشتری است.
> تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
حاشیه سود بالای کوبلر و دامپکیک فرصتی برای رستورانهای ایرانی است تا با ارائه دسرهای خانگی و مقرونبهصرفه، سود خود را افزایش دهند. استفاده از مواد اولیه فصلی و بومی، ضمن کاهش هزینهها، میتواند به جذب مشتریان بیشتر کمک کند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟