خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از foodnavigator گزارش می‌دهد: بحران جهانی کاکائو، ناشی از عواملی چون تغییرات اقلیمی و شیوع بیماری‌ها، شرکت‌های بزرگ شکلات‌سازی را به سرمایه‌گذاری در روش‌های نوآورانه برای تامین پایدار این ماده اولیه سوق داده است. از کشت آزمایشگاهی کاکائو تا استفاده از فناوری CRISPR برای مقاوم‌سازی گیاهان، رویکردهای متنوعی در حال بررسی هستند تا زنجیره تامین این صنعت حیاتی تضمین شود. شرکت‌هایی مانند لینت اند اسپرونگلی (Lindt & Sprüngli)، بری کاله بو (Barry Callebaut) و مارس (Mars, Inc.) در خط مقدم این تحولات قرار دارند و هر کدام با روش‌های منحصربه‌فردی به دنبال حل این چالش هستند.
تهدیدهای دیرینه برای تامین کاکائو، از جمله افزایش دما و کاهش نرخ گرده‌افشانی، مدت‌هاست که در کمین تولید این محصول بوده است. اما شیوع ویروس «متورم‌شدگی شاخه» در مزارع غرب آفریقا، که ۷۰ درصد کاکائوی جهان را تامین می‌کنند، زنگ خطر را برای صنعت به صدا درآورد. در یک سال و نیم گذشته، تولیدکنندگان شکلات با کمبود عرضه و افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها مواجه شده‌اند. این بحران، سرمایه‌گذاری در روش‌های حفظ و تضمین آینده تامین کاکائو را تسریع کرده است. اگرچه اقدامات زیادی در سطح مزارع از طریق شیوه‌های پایدار تامین انجام می‌شود، برندهای بزرگ نیز به علم پیشرفته آزمایشگاهی روی آورده‌اند.
در سوئیس، یکی از بزرگترین نام‌ها در صنعت شکلات، به کشت آزمایشگاهی کاکائو روی آورده است. لینت اند اسپرونگلی در اوایل سال جاری در یک دور توسعه بذر برای استارت‌آپ کشت‌شده فود بروئر (Food Brewer) مستقر در زوریخ سرمایه‌گذاری کرد. این همکاری، درها را به روی هر دو طرف باز می‌کند. برای فود بروئر، که سویه‌های کاکائوی خود را از آمریکای لاتین تهیه می‌کند، همکاری با یک تولیدکننده شیرینی‌جات به این معناست که می‌تواند مواد اولیه جدید خود را در خطوط تولید آزمایش کند. برای لینت اند اسپرونگلی، دسترسی به کاکائوی کشت‌شده می‌تواند به تامین آینده این شرکت برای سال‌های متمادی کمک کند.
این شرکت شکلات‌سازی در تحقیق و توسعه توده کاکائو حاصل از کشت سلولی گیاه کاکائو مشارکت دارد. به گفته سخنگوی لینت اند اسپرونگلی، این ابتکار عمل با تعهد دیرینه این شرکت به کیفیت و پایداری همسو است. این شرکت هنوز در مرحله اکتشاف کاکائوی کشت‌شده قرار دارد و آژانس‌های نظارتی هنوز این محصول را در هیچ کجای دنیا تایید نکرده‌اند. لینت اند اسپرونگلی می‌خواهد تقاضای مصرف‌کنندگان برای شکلات پایدار و تولید محلی را ارزیابی کند و دریابد که چگونه می‌توان این نیازها را در آینده برآورده کرد. به گفته سخنگوی این شرکت، این مشارکت فرصتی را فراهم می‌کند تا ارزیابی شود که آیا این فناوری می‌تواند مکمل منابع فعلی مواد اولیه برای تولید شکلات باشد یا خیر. کشت سلولی گیاهی می‌تواند کنترل کیفیت را بهبود بخشد، زمان حمل و نقل را کوتاه کند و زنجیره‌های تامین را ساده‌تر کند که به طور بالقوه منجر به توده کاکائوی تازه‌تر برای فرآوری با ردپای کربن دی‌اکسید بسیار کمتر و مصرف آب کمتر می‌شود.
بزرگترین تامین‌کننده شکلات جهان، بری کاله بو، نیز به طور استعاری در حال ورود به کاکائوی کشت‌شده است. با این حال، رویکرد این شرکت متفاوت است و به جای سرمایه‌گذاری در یک استارت‌آپ، با دانشگاه همکاری می‌کند. بری کاله بو به تازگی همکاری خود را با دانشگاه علوم کاربردی زوریخ (ZHAW) و به ویژه دو پروفسور به نام‌های تیلو هون (Tilo Hühn) و رجین ایبل (Regine Eibl) اعلام کرده است. به گفته این شرکت، هدف از این مشارکت، جایگزینی کاکائوی سنتی نیست، بلکه «گسترش طیف مواد اولیه مبتنی بر کاکائو» است که به فروش می‌رساند. با افزودن کاکائوی سلولی به سبد محصولات خود، بری کاله بو بدون شک ریسک زنجیره تامین خود را کاهش می‌دهد.
صرف نظر از پیشرفت‌های فنی، سوال بزرگ برای شرکت‌های بزرگ شکلات‌سازی این است که آیا مشتریان، چه تولیدکنندگان و چه خریداران، خواهان کاکائوی کشت‌شده هستند یا خیر. این محصول هنوز برای عرضه به بازار تایید نشده است و تحقیقات محدودی برای سنجش میزان تمایل مصرف‌کنندگان انجام شده است. با این حال، بری کاله بو خوشبین است که مشتریان تولیدکننده آن، که شامل شرکت‌های بزرگ تولیدکننده کالاهای مصرفی بسته‌بندی‌شده (CPG) در زمینه شیرینی‌جات هستند، پذیرای کاکائوی نسل بعدی هستند. سخنگوی این شرکت توضیح داد که بسیاری از مشتریان آن‌ها به طور فزاینده‌ای پذیرای راه‌حل‌های نوآورانه و پایدار هستند، به ویژه راه‌حل‌هایی که با انتظارات در حال تحول همسو هستند.
شرکت مارس، تولیدکننده اسنیکرز، ام اند ام (M&M’s) و مارس بار (Mars bar)، با استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی متفاوت به دنبال تضمین آینده تامین کاکائوی خود است: CRISPR. این سرواژه مخفف عبارت Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats است و یک ابزار ویرایش ژن است که به دانشمندان اجازه می‌دهد توالی‌های DNA را در موجودات زنده تغییر دهند. شرکت مارس امیدوار است با همکاری با شرکت بیوتکنولوژی پایروایز (Pairwise)، کاکائوی مقاوم‌تری تولید کند. این شرکت با دسترسی به کتابخانه صفات گیاهی پایروایز، قادر خواهد بود محصولات خود را قوی‌تر و پایدارتر در برابر بیماری‌ها، گرما و سایر فشارهای مرتبط با آب و هوا سازگار کند. به گفته سخنگوی این شرکت، شیوه‌های اصلاح نباتات قرن‌هاست که وجود داشته است، اما ابزارهای ویرایش ژن به توسعه آن کمک می‌کنند. تکنیک‌های جدید ویرایش ژن مانند CRISPR پتانسیل هیجان‌انگیزی برای تسریع پیشرفت در زمینه کشاورزی و تاب‌آوری گیاهان ارائه می‌دهند.
مانند سایر شرکت‌های بزرگ شکلات‌سازی، موندلیز اینترنشنال (Mondelēz International) نیز از نوآوری در صحنه کاکائوی کشت‌شده در آزمایشگاه حمایت می‌کند. تولیدکننده کادبری (Cadbury) و میلکا (Milka) با کمک به تامین مالی استارت‌آپ اسرائیلی سلست بایو (Celleste Bio) در سفر توسعه خود، به تازگی با مشارکت در دور تامین مالی اولیه ۴.۵ میلیون دلاری این شرکت در سال گذشته، از آن حمایت کرده است. این سرمایه‌گذاری از طریق بازوی سرمایه‌گذاری خطرپذیر موندلیز، اسنک فیوچرز (SnackFutures)، انجام شده است. به گفته مایکل برسی گولومب (Michael Beressi Golomb)، مدیرعامل سلست بایو، هدف این استارت‌آپ تولید «کره کاکائوی کاملا طبیعی و با کیفیت غذایی» است که نیازهای صنعت شکلات را برآورده می‌کند، اما در آزمایشگاه تولید می‌شود نه در مزرعه. این استارت‌آپ از مدل‌های هوش مصنوعی اختصاصی برای انتخاب سلول‌ها از انواع ژنتیکی بهینه کاکائو استفاده می‌کند و آن‌ها را در بیوراکتورها برای تولید کره کاکائو پرورش می‌دهد.
همکاری با موندلیز یک برد آشکار برای سلست بایو است، که معتقد است به لطف دسترسی به قابلیت‌های این شرکت بزرگ شیرینی‌جات، می‌تواند سریع‌تر به بازار برسد. اما سلست بایو تنها ذینفع این همکاری نیست و این یک برد بالقوه برای هر دو طرف است. امید است که کاکائوی کشت‌شده سلولی بتواند عرضه و قیمت‌ها را تثبیت کند. بحران کاکائو، موندلیز را مجبور به افزایش قیمت‌ها کرده است و به گفته دیرک ون دی پوت (Dirk Van de Put)، مدیرعامل این شرکت، قیمت‌ها در سطح جهانی در دو سال گذشته در دسته شکلات بین ۳۰ تا ۵۰ درصد افزایش یافته است.
کارگیل (Cargill) یکی از تامین‌کنندگان پیشرو کاکائو و شکلات در جهان است. مانند همه فعالان این حوزه، این شرکت بزرگ کالایی نیز از تهدید پیش روی کاکائو آگاه است و در حال اقدام است. به گفته آنه مرتنز-هوینگ (Anne Mertens-Hoyng)، مدیر ارشد دسته شیرینی‌جات شکلاتی و بستنی در کارگیل، این شرکت در فناوری‌های مختلفی سرمایه‌گذاری می‌کند تا استحکام زنجیره تامین را بهبود بخشد، ردپای زیست‌محیطی را کاهش دهد، هزینه‌ها را تحت کنترل نگه دارد و در عین حال لذت مصرف‌کنندگان را تضمین کند. در این راستا، کارگیل در استارت‌آپ آمریکایی وویاژ فودز (Voyage Foods) سرمایه‌گذاری می‌کند، شرکتی که در حال توسعه جایگزینی گیاهی برای محصولات مبتنی بر کاکائو است. مواد اولیه مورد استفاده وویاژ فودز برای بازآفرینی شکلات (بدون کاکائو) شامل مغز آفتابگردان و تفاله هسته انگور است.
این بدان معنا نیست که کارگیل به جایگزین‌های کشت‌شده علاقه‌مند نیست. این شرکت از سرمایه‌گذاران اولیه در شرکت‌های تولیدکننده گوشت کشت‌شده مانند ممفیس میتس (Memphis Meats) و الف فارمز (Aleph Farms) بوده است. مرتنز-هوینگ می‌گوید که کارگیل در زمینه کاکائو به طور فعال در حال بررسی سایر فناوری‌ها است که کل زنجیره تامین را پوشش می‌دهد. اما در این مرحله، کارگیل به جای کاکائوی سلولی، در شکلات بدون کاکائو سرمایه‌گذاری می‌کند.
نستله (Nestlé) یکی دیگر از بازیگران بزرگ صنعت شکلات است که هنوز سرمایه‌گذاری بزرگی در کاکائوی سلولی انجام نداده است. مانند کارگیل، این شرکت چندملیتی سوئیسی می‌گوید که تحولات این حوزه را از نزدیک زیر نظر دارد. به گفته سخنگوی نستله، این شرکت مراقب روندها و فرصت‌های نوآوری بالقوه، مانند توسعه شکلات بدون کاکائو است. اما کاکائو یک ماده اولیه «استراتژیک» برای تولیدکننده کیت کت (KitKat)، آیرو (Aero) و اسمارتیز (Smarties) است. این شرکت دارای مجموعه گسترده‌ای از شکلات‌های مبتنی بر کاکائو و همچنین سایر محصولاتی است که از کاکائو به عنوان یک ماده اولیه کلیدی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، این شرکت متعهد به حمایت از خانواده‌های کشاورز کاکائو است که برای امرار معاش خود به آن وابسته هستند.
نستله به تازگی از یک تکنیک جدید و ثبت‌شده رونمایی کرده است که هدف آن تولید مقادیر بیشتری شکلات از میوه‌های کمتر است. با اطمینان می‌توان گفت که صرف نظر از رویکرد، اکثر قریب به اتفاق نام‌های بزرگ صنعت شکلات، خطرات جدی را برای تامین کاکائو تشخیص می‌دهند و در حال سرمایه‌گذاری روی استراتژی‌هایی برای تضمین آینده آن هستند. با این حال، باید منتظر ماند و دید که کدام شرط‌بندی موثرتر از همه خواهد بود.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
توسعه کاکائوی کشت‌شده می‌تواند وابستگی ایران به واردات را کاهش داده و فرصت‌های جدیدی در تولید محصولات دانش‌بنیان ایجاد کند. با این حال، چالش‌هایی نظیر پذیرش مصرف‌کننده و مسائل قانونی باید مدنظر قرار گیرند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟