خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از FoodNavigator گزارش میدهد:
امولسیفایرها در هزاران محصول غذایی و نوشیدنی در سراسر جهان استفاده میشوند. این مواد در شکلاتها، کیکها، نانها، بستنیها، مارگارینها، سسها، سوسیسها، پاته، شیرهای غیر لبنی و پنیرهای گیاهی یافت میشوند. توانایی آنها در تثبیت محصولات، باعث شده است که تقریباً در تمامی بخشهای صنعت غذا مورد استفاده قرار گیرند.
وابستگی صنعت به امولسیفایرها، ارزش بازار جهانی این مواد را به 3.7 میلیارد دلار (3.2 میلیارد یورو) رسانده است، که با رشد سالانه 4.3 درصدی، پیشبینی میشود تا سال 2030 به 4.8 میلیارد دلار برسد (بر اساس تحلیلگران بازار Grand View Research).
یک سخنگوی Grand View Research میگوید: “امولسیفایرها کیفیت و تجربه حسی غذاهای فرآوریشده را بهبود میبخشند و آنها را برای مصرفکنندگان جذابتر میکنند.”
نگرانیها در مورد اثرات منفی بر سلامت
با وجود اتکای زیاد صنعت به امولسیفایرها، دانشمندان همچنان نگرانیهایی را در مورد اثرات منفی احتمالی آنها بر سلامت مطرح میکنند. در ماه می 2024، مشخص شد که این مواد میتوانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهند و اکنون با آسیب به روده و چاقی نیز مرتبط شدهاند.
مطالعهای که توسط محققان انستیتو پاستور و Inserm در فرانسه انجام شده است، نشان داده است که مصرف امولسیفایرهای غذایی توسط مادران میتواند بر میکروبیوتای روده فرزندان آنها تأثیر منفی بگذارد.
اعتقاد بر این است که این اختلالات میکروبیوتایی، احتمال ابتلا به بیماریهای التهابی روده مزمن و چاقی را در آینده به طور قابل توجهی افزایش میدهند.
بررسی محققان فرانسوی
تحت هدایت بنوا شسینگ، مدیر تحقیقات Inserm و رئیس آزمایشگاه تعاملات میکروبیوم- میزبان، محققان دو امولسیفایر رایج – کربوکسی متیل سلولز (E466) و پلی سوربات 80 (E433) – را بررسی کردند. به موشهای ماده این افزودنیها به مدت ده هفته قبل از جفتگیری و در طول بارداری و شیردهی داده شد.
سپس، تیم تحقیقاتی میکروبیوتای روده نوزادان آنها را که مستقیماً در معرض امولسیفایرها قرار نگرفته بودند، مورد مطالعه قرار دادند. نتایج نشان داد که نوزادان مادرانی که در معرض امولسیفایرها قرار داشتند، در هفتههای اول زندگی خود، که دوره حیاتی انتقال طبیعی میکروبیوتای مادر از طریق تماس نزدیک است، دچار تغییرات عمدهای در میکروبیوتای خود شدند.
میکروبیوتای تغییریافته شامل باکتریهای تاژکدار بیشتری بود که میتوانند فعالیت ایمنی را تحریک کرده و باعث التهاب شوند، و همچنین باکتریهایی که بیشتر به پوشش روده متصل میشوند. محققان مشاهده کردند که این افزایش تماس باکتریایی منجر به بسته شدن زودرس منافذ میکروسکوپی در روده شد که به طور معمول به قطعات کوچک باکتریایی اجازه میدهد از طریق مخاط عبور کنند.
این گذرگاهها برای کمک به سیستم ایمنی در یادگیری و تحمل میکروبهای روده ضروری هستند. در موشهای متولد شده از مادرانی که در معرض امولسیفایرها قرار داشتند، این منافذ زودتر از حد معمول بسته شدند و ارتباط بین میکروبیوتای روده و سیستم ایمنی را قطع کردند. با بالغ شدن نوزادان، این اختلال باعث افزایش واکنشپذیری ایمنی و التهاب مزمن شد که خطر ابتلا به چاقی و بیماریهای التهابی روده را به شدت افزایش داد.
تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسید که به طور کلی، تغییرات اولیه در زندگی در میکروبیوتای روده – که حتی بدون قرار گرفتن مستقیم در معرض امولسیفایرها رخ میدهد – میتواند اثرات ماندگاری بر تنظیم ایمنی و سلامت متابولیک داشته باشد و حساسیت به اختلالات مزمن در بزرگسالی را افزایش دهد.
آنها همچنین دریافتند که اثرات مصرف امولسیفایرها میتواند نسلها را در بر گیرد و اعلام کردند که مطالعات انسانی بیشتری برای درک تأثیر قرار گرفتن در معرض این نوع افزودنیهای غذایی در اوایل زندگی مورد نیاز است.
بنوآ شسینگ، نویسنده این مطالعه، میگوید: “برای ما بسیار مهم است که درک بهتری از چگونگی تأثیر آنچه میخوریم بر سلامت نسلهای آینده ایجاد کنیم. این یافتهها نشان میدهد که تنظیم استفاده از افزودنیهای غذایی، به ویژه در شیر خشک نوزادان، که اغلب حاوی چنین افزودنیهایی هستند و در یک لحظه حیاتی برای استقرار میکروبیوتای روده مصرف میشوند، چقدر مهم است.”
این یافتهها به شواهد فزایندهای اضافه میشود که نشان میدهد امولسیفایرها، در حالی که برای پایداری و بافت محصول ضروری هستند، ممکن است عوارض ناخواستهای برای سلامتی داشته باشند.
همین هفته گذشته، مجله لنست مجموعهای از مقالات را منتشر کرد که بیان میکرد رژیم غذایی سرشار از غذاهای بسیار فرآوریشده، که شامل امولسیفایرها میشود، با آسیب در هر اندام اصلی مرتبط است.
برای تولیدکنندگان، این موضوع سؤالات مهمی را در مورد استراتژیهای فرمولاسیون و شفافیت ایجاد میکند. با افزایش آگاهی مصرفکنندگان از سلامت روده و اختلالات متابولیک، فشار برای تجدید نظر صنعت غذا در مورد اتکای خود به افزودنیهای مصنوعی و بررسی جایگزینهای ایمنتر و طبیعیتر، در حال افزایش است.
نهادهای نظارتی نیز ممکن است با درخواستهایی برای نظارت دقیقتر، به ویژه در محصولاتی که در مراحل اولیه زندگی مصرف میشوند، مانند شیر خشک نوزادان، مواجه شوند.
در حال حاضر، علم همچنان در حال تکامل است، اما بحث در مورد امولسیفایرها از عملکرد به تأثیرات بلندمدت بر سلامت تغییر میکند. نحوه پاسخ صنعت میتواند آینده نوآوری در غذا و نوشیدنی را شکل دهد.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
افزایش نگرانیها دربارهی اثرات امولسیفایرها بر سلامت، فرصتی برای تولیدکنندگان داخلی است تا با استفاده از جایگزینهای طبیعی، محصولات سالمتری را روانه بازار کنند. این تحولات، لزوم بازنگری در فرمولاسیونها و توجه به سلامت مصرفکنندگان را دوچندان میکند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟