هشدار درباره غذاهای فراوری‌شده؛ تغییر فرمول هم جلوی ضرر را نمی‌گیرد

خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از FoodNavigator گزارش می‌دهد:

واکنش صنعت به انتقادات از مواد غذایی فرآوری‌شده (UPF) اغلب بر اصلاح فرمولاسیون تمرکز دارد تا مقابله با فرآوری فوق‌العاده

واکنش‌های صنعت به انتقاد از مواد غذایی فرآوری‌شده (UPF) اغلب بر اصلاح فرمولاسیون، به جای مقابله با فرآوری فوق‌العاده، به عنوان راه‌حل متمرکز است. از نظر تاریخی، بسیاری از خطرات بهداشتی مرتبط با UPF با مواد مغذی مشکل‌ساز مانند نمک، شکر افزوده و چربی‌های اشباع شده مرتبط بوده‌اند و استدلال بر این است که کاهش این مواد، آسیب‌ها را کاهش می‌دهد.

اما اصلاح فرمولاسیون به تنهایی کافی نیست

با این حال، بر اساس مجموعه‌ای جدید از مقالات منتشر شده در مجله “The Lancet” در مورد UPF، محدود کردن این مواد مغذی مشکل‌ساز از طریق اصلاح فرمولاسیون کافی نیست، زیرا بر کل تأثیرات غذاهای فرآوری‌شده فوق‌العاده تأثیری ندارد.

UPFها اغلب اصلاح می‌شوند تا در محدوده‌های نظارتی برای شکر، چربی و نمک که توسط سیاست‌گذاران معرفی شده‌اند، قرار گیرند. این ممکن است بخشی از آسیب‌های مرتبط با UPF را برطرف کند، اما بسیاری از جنبه‌های غذاهای فرآوری‌شده باقی می‌مانند. به عنوان مثال، تصور می‌شود که اختلال در ساختار غذا، هضم آن‌ها را آسان‌تر می‌کند، که می‌تواند بر میزان جذب مواد مغذی توسط بدن تأثیر بگذارد. بافت نرم بسیاری از UPFها نیز اثر مشابهی دارد.

این مجموعه مقالات نشان می‌دهد که اصلاح فرمولاسیون اغلب به عنوان وسیله‌ای برای “شستشوی سلامت” محصولات UPF استفاده می‌شود تا تأثیرات منفی آن‌ها پشت محتوای مواد مغذی پنهان شود.

سیاست‌های دولتی باید فراتر از مواد مغذی بروند

بر اساس این مجموعه مقالات، سیاست‌های دولتی باید نه تنها بر مواد مغذی، بلکه بر UPFها نیز متمرکز شود؛ و مواد تشکیل‌دهنده رایج UPF، مانند افزودنی‌ها، را به تنهایی یا همراه با مشخصات تغذیه‌ای هدف قرار دهد.

نویسندگان این مجموعه مقالات تصریح می‌کنند که اصلاح فرمولاسیون نه تنها به خودی خود، تمام اثرات منفی ناشی از UPFها را خنثی نمی‌کند، بلکه کاهش برخی از مواد تشکیل‌دهنده اغلب منجر به جایگزینی آن‌ها با مواد دیگر می‌شود که می‌تواند اثرات مضری داشته باشد.

به عنوان مثال، تلاش‌ها برای کاهش شکر در شیلی با افزایش 15 درصدی مصرف شیرین‌کننده‌های غیرمغذی در کودکان همراه بود. شیرین‌کننده‌ها در گذشته با درجات بالاتری از مرگ و میر مرتبط بوده‌اند و هنگامی که در نوشیدنی‌های نرم استفاده می‌شوند، می‌توانند با شکر در ارتباط با بیماری‌های کبدی برابری کنند.

اصلاح فرمولاسیون برای از بین بردن ارتباط بین بیماری‌های مزمن و UPF کافی نیست

شواهد موجود در مورد پیامدهای سلامتی نشان می‌دهد که اصلاح فرمولاسیون برای از بین بردن ارتباط بین بیماری‌های مزمن و UPF کافی نیست. کریس ون تولکن، یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: “هنگامی که اصلاح فرمولاسیون را تنظیم می‌کنید، پیامدهای سلامتی یکسان باقی می‌مانند”.

اصلاح فرمولاسیون دو جنبه دارد. یکی حذف مواد تشکیل‌دهنده مرتبط با آسیب و دیگری افزودن مواد تشکیل‌دهنده مفید است. بسیاری از محصولاتی که UPF در نظر گرفته می‌شوند، با مواد مغذی مانند پروتئین و فیبر غنی می‌شوند.

فیلیپ بیکر، یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهد که طبقه‌بندی نووا (Nova)، که برای تعیین فرآوری فوق‌العاده یک غذا استفاده می‌شود، به خودی خود مخالف غنی‌سازی نیست. فرآیند غنی‌سازی ذاتاً مضر نیست. با این حال، غنی‌سازی اغلب به عنوان توجیهی برای ادعاهای سلامتی استفاده می‌شود که به خودی خود می‌توانند از آسیب‌های احتمالی یک محصول UPF منحرف شوند. اگر ادعاهای سلامتی ناشی از غنی‌سازی برای تشویق به افزایش مصرف غذایی که هنوز فرآوری فوق‌العاده شده است، استفاده شود، ممکن است منجر به آسیب بیشتری شود.

کارلوس مونتیرو، توسعه‌دهنده طبقه‌بندی نووا و یکی از نویسندگان این مجموعه مقالات می‌گوید: “بخشی از بازاریابی UPFها داشتن ادعاهایی است.” و زمانی که غذایی ادعاهایی دارد، بسیار محتمل است که فوق‌العاده فرآوری شده باشد.”

تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:

تمرکز بر اصلاح فرمولاسیون به تنهایی برای مقابله با مضرات UPF کافی نیست و نیاز به رویکردی جامع‌تر در سیاست‌گذاری و نوآوری دارد. این موضوع فرصت‌هایی برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کند تا با فرمولاسیون‌های سالم‌تر و شفافیت بیشتر در مورد فرآوری محصولات خود، اعتماد مصرف‌کنندگان را جلب کنند.