خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از فودنوویگیتور گزارش می‌دهد:
درحالی‌که اروپایی‌ها از کمترین تمایل به امتحان غذاهای نوین برخوردارند و آگاهی از فناوری‌های غذایی جدید تفاوت چندانی در این رویکرد ایجاد نمی‌کند، اشتیاق به فناوری‌های غذایی در سوی دیگر جهان، به‌ویژه در آسیا، در حال افزایش است. این یافته‌ها بر اساس یک تحقیق گسترده توسط لومینا اینتلیجنس است که به‌طور اختصاصی برای فودنوویگیتور انجام شده و به بررسی تمایل ۹۵۰۰ مصرف‌کننده در ۱۳ کشور نسبت به نوآوری‌هایی نظیر گوشت کشت‌شده، محصولات لبنی حاصل از تخمیر دقیق و محصولات زراعی مهندسی ژنتیکی‌شده می‌پردازد.
فناوری‌های غذایی نوین در اروپا برای جلب اشتهای مصرف‌کنندگان با چالش‌های جدی روبرو هستند. این امر تنها به محدودیت‌های نظارتی، مانند کندی سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) در ارزیابی غذاها و مواد اولیه جدید، محدود نمی‌شود. در واقعیت، تعداد کمی از کشورها سیستم‌های تأیید سریع دارند، اما این موضوع مانع از آن نشده که کشورهایی مانند چین و هند بسیار بیشتر از ملت‌های محافظه‌کاری مانند فرانسه، ایتالیا و آلمان، پذیرای امتحان غذاهای جدید باشند.
گزارش جدید لومینا اینتلیجنس با عنوان “غذای آینده: چگونه بحث UPF رفتار مصرف‌کننده را تغییر می‌دهد”، نشان می‌دهد که آگاهی از فناوری‌های غذایی جدید تأثیر کمی در تمایل اروپایی‌ها دارد. اسپانیا، آلمان و فرانسه همگی آگاهی کمتر از میانگین داشتند. بریتانیا و ایتالیا از بالاترین سطح آگاهی برخوردار بودند، اما قصد آن‌ها برای امتحان این غذاها زیر میانگین بود.
در مقابل، پاسخ‌های نظرسنجی از آسیا نتایج بسیار متفاوتی را نشان می‌دهد. هند و چین هر دو آگاهی بالاتر از میانگین نسبت به فناوری‌های غذایی جدید و اشتیاق زیادی برای امتحان آن‌ها دارند. ژاپن تنها استثنای آشکار در آسیا است؛ مصرف‌کنندگان در این کشور هم آگاهی پایینی از فناوری‌های غذایی جدید دارند و هم تمایل کمی به آن‌ها نشان می‌دهند.
با این حال، این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که مصرف‌کنندگان در آسیا همچنان بیشترین تمایل را برای امتحان فناوری‌های غذایی خاص، مانند گوشت کشت‌شده، دارند. مالزی با ۲۶ درصد از مصرف‌کنندگان که می‌گویند احتمالاً یا قطعاً گوشت مبتنی بر سلول را مصرف خواهند کرد، پیشتاز است. چین و سنگاپور نیز با فاصله کمی در رده‌های بعدی قرار دارند. کشورهای آسیایی همچنین بیشترین عدم قطعیت را نشان دادند؛ مصرف‌کنندگان ژاپنی و کره جنوبی از بیشترین احتمال پاسخ “مطمئن نیستم” برخوردار بودند. هیچ کشور آسیایی در دسته “احتمالاً یا قطعاً گوشت تولیدشده در آزمایشگاه را مصرف نمی‌کنند” قرار نگرفت؛ این تمایز به کشورهای اروپایی، به‌ویژه فرانسه، ایتالیا و آلمان، تعلق داشت.
این سؤال در ذهن نوآوران است که چرا آسیا به این سرعت فناوری غذایی را پذیرفته، درحالی‌که اروپا همچنان مردد است؟ فلورا ژولینسکی، مدیر ارشد بینش در لومینا اینتلیجنس، توضیح می‌دهد که در اروپا، تحقیقات نشان می‌دهد مصرف‌کنندگان غذاهای طبیعی و سنتی را ترجیح می‌دهند. این موضوع موانع بیشتری را برای پذیرش فناوری غذایی در اروپا نسبت به آسیا ایجاد می‌کند. این مانع در فرانسه و ایتالیا بالاترین حد خود را دارد؛ جایی که سنت‌های قوی آشپزی و تأکید بر پخت‌وپز از پایه با محصولات تازه و باکیفیت وجود دارد و در نتیجه، تمایل کمی به غذاهای فرآوری‌شده یا غذاهایی که با فناوری تولید شده‌اند – به‌عبارت ساده‌تر، غذاهایی که آن‌ها غیرطبیعی می‌دانند – وجود دارد.
بی‌اعتمادی به شرکت‌ها و علم پشت فناوری غذایی در اروپا (۳۲ درصد) بیشتر از آسیا (۲۴ درصد) است، اما این یک مانع اصلی نیست. ژولینسکی گمان می‌کند که به‌طورکلی در اروپا بی‌اعتمادی بیشتری به مؤسسات و شرکت‌ها وجود دارد، درحالی‌که مصرف‌کنندگان در بازارهای آسیایی پذیرش بیشتر و فرهنگی از به‌کارگیری فناوری برای منافع ملی نشان می‌دهند. در مقایسه با اروپا، بسیاری از محیط‌های نظارتی آسیایی نیز احتمالاً بوروکراسی کمتری دارند.
نکته دیگری که شایسته توجه است، ایمنی مواد غذایی است. باز هم، این بزرگترین عامل محرک مصرف نیست، اما فناوری‌های غذایی می‌توانند بهداشت غذایی بهتری را ارائه دهند – که در آسیا (۳۱ درصد) مهم‌تر از اروپا (۲۱ درصد) تلقی می‌شود، جایی که احتمالاً این موضوع بدیهی فرض می‌شود.
گام بعدی برای نوآوران، افزایش اشتیاق به فناوری غذایی در اروپا است. جس اسپایرینگ، سردبیر فودنوویگیتور و فلورا ژولینسکی، مدیر ارشد بینش در لومینا اینتلیجنس، گزارش جدید “غذای آینده: چگونه بحث UPF رفتار مصرف‌کننده را تغییر می‌دهد” را در فیوچر فود-تک لندن (۲۴-۲۵ سپتامبر) ارائه خواهند کرد.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
رونق فناوری غذایی در آسیا، فرصتی برای ایران است تا با تمرکز بر پروتئین‌های جایگزین و امنیت غذایی، بازارهای منطقه‌ای را هدف قرار دهد. آگاهی‌بخشی و شفافیت برای غلبه بر چالش‌های فرهنگی مصرف‌کننده داخلی ضروری است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟