خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از فوددایو (Food Dive) گزارش میدهد، ژان پل دیجوریا، میلیاردر مشهور و بنیانگذار پاترون تکیلا (Patrón Tequila)، که پنج سال پیش برند تکیلای خود را به مبلغ ۵.۱ میلیارد دلار فروخته بود، بار دیگر با هدف سرمایهگذاری در صنعت مشروبات الکلی، این بار در بخش جین، به این عرصه بازگشته است. وی در سال ۲۰۲۴، برند واترلو جین (Waterloo Gin)، یک تولیدکننده نوشیدنیهای الکلی لوکس تگزاسی را خریداری کرده و اکنون برای توسعه سراسری و تهاجمی آن در ایالات متحده آمریکا آماده میشود.
بازگشت یک میلیاردر به صحنه نوشیدنیها
ژان پل دیجوریا، که همچنین بنیانگذار شرکت مراقبت از مو پل میشل (Paul Mitchell) است، برنامههای بلندپروازانهای برای توسعه واترلو جین در دست دارد. این برند قصد دارد تا پایان سه ماهه اول سال ۲۰۲۶ وارد بیش از ۲۰ ایالت شود و تا پایان همان سال به پوشش ملی در سراسر آمریکا دست یابد. باب مکناوین (Bob MacNevin)، مدیر ارشد فروش واترلو جین، به خبرنگاران گفت: “این یک هدف جاهطلبانه است، اما ما فکر میکنیم این برند، پشتوانه مالی، گروه مالکیت و تیم رهبری لازم را برای دستیابی سریع به این موفقیت داریم.”
هدفگذاری جاهطلبانه و فرصتهای بازار
رونق دوباره جین در بازار الکل
با وجود اینکه مصرف کلی الکل در ایالات متحده به پایینترین حد خود رسیده است، بخش نوشیدنیهای الکلی سوپرپریمیوم همچنان فرصتهای قابل توجهی برای رشد دارد. بر اساس گزارش آیدبلیواسآر (IWSR)، پیشبینی میشود فروش جین پریمیوم بین سالهای ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۸ حدود ۳ درصد افزایش یابد، در حالی که گزینههای سوپرپریمیوم و اولترا-پریمیوم به ترتیب ۱۰ و ۱۲ درصد رشد را تجربه خواهند کرد.
استراتژی نوین واترلو جین برای جذب جوانان
جین همچنین شاهد رنسانسی در بارها و سایر مراکز تفریحی است، چرا که کوکتلهای لذیذی مانند نگرونی دوباره مد شدهاند. مکناوین اشاره کرد که جین تنها نوشیدنی الکلی اصلی در ایالات متحده بود که سال گذشته در بخش “مصرف در محل” (on-premise) رشد داشته و از تکیلا، ویسکی و ودکا پیشی گرفته است. به گفته آیدبلیواسآر، تولیدکنندگان نوشیدنیهای الکلی با هدف قرار دادن مصرفکنندگان جوانتر از طریق برندهای بوتیک جین و طعمهای نوآورانه به موفقیت دست یافتهاند؛ دو روندی که واترلو جین قصد دارد با توسعه ملی خود از آنها بهره ببرد. واترلو اخیراً تغییرات گستردهای در بستهبندی خود ایجاد کرده و طعم جدید “پریکلی پِر و رُز” (Prickly Pear & Rose) را نیز عرضه کرده است. مکناوین توضیح داد: “مصرفکنندگان جوانتر، هزارهها و نسل Z، کمتر مینوشند، اما بهتر مینوشند و کیفیت را بر کمیت اولویت میدهند.”
نوآوری در طعم و تمایز از رقبای سنتی
واترلو جین همچنین خود را با تمرکز بر ترکیبات گیاهی، از تولیدکنندگان جین اروپایی متمایز میکند. برخلاف جینهای “لاندن درای” (London Dry)، این برند از توت سرو به عنوان جزء اصلی استفاده نمیکند و به جای آن بر نتهای گلی و مرکباتی مانند گریپفروت تگزاس یا اسطوخودوس تگزاس تکیه دارد. مکناوین اظهار داشت که واترلو یکی از معدود نوآوران در رده جین طی پنج سال گذشته بوده است. این برند علاوه بر طعم پریکلی پِر، جین استاندارد و جین کهنهشده در چلیک را نیز ارائه میدهد که به مدت دو سال در چلیکهای بلوط سفید آمریکایی کهنه میشود تا پیچیدگی گیاهی خاصی به آن ببخشد.
تغییر تصور عمومی از جین
همزمان با توسعه واترلو، این برند تلاش میکند تا مصرفکنندگان را به بازنگری در رابطه خود با جین ترغیب کند. برای بسیاری، این نوشیدنی با جین و تونیکهای قدیمی و طعم سنگین الکلی آن گره خورده است. مکناوین گفت: “این جوانترها که تازه وارد دنیای جین شدهاند، هیچ ایدهای ندارند که جین قبلاً چقدر بد بود. ما متفاوتیم. هیچ چیز کاملاً شبیه محصولات پریکلی پِر و رُز یا محصولات کهنهشده در چلیک ما در بازار امروز وجود ندارد.”
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
روند جهانی به سمت نوشیدنیهای پریمیوم و کرافت، فرصتی برای تولیدکنندگان داخلی نوشیدنیهای حلال و غیرالکلی است. با الهام از واترلو جین، تمرکز بر طعمدهندههای بومی ایران، بستهبندی نوآورانه و بازاریابی هدفمند برای جوانان میتواند بازار نوشیدنیهای خاص و پریمیوم (مانند عرقیات، دمنوشها، یا نوشابههای گیاهی) را رونق دهد و حتی پتانسیل صادراتی ایجاد کند.
								
					
					
            
            
						
						
						
						
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟