خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از منابع خبری بین‌المللی گزارش می‌دهد:
همزمان با حرکت صنایع جهانی به سمت اهداف انتشار خالص صفر کربن، تعداد فزاینده‌ای از کارخانجات آبجوسازی در حال جایگزینی یا تکمیل دیگ‌های بخار گازی خود با پمپ‌های حرارتی هستند. این رویکرد نوین که در شرکت‌های بزرگی چون گینس و نیو بلژیم بریوینگ مشاهده می‌شود، راهکاری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است، هرچند چالش‌هایی مانند هزینه‌های اولیه، زمان توقف تولید و نگهداری را به همراه دارد که شرکت‌های فناوری در تلاش برای رفع آن‌ها هستند.
نقش حیاتی حرارت و بخار در صنعت غذا
ادیسون استارک، مدیرعامل اتمس‌زیرو، شرکتی پیشرو در زمینه بویلرهای الکتریکی، تاکید می‌کند که سه چهارم انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعتی مربوط به حرارت است. او می‌افزاید: “نیمی از این حرارت توسط بخار تامین می‌شود و صنایع غذایی و آشامیدنی به میزان بسیار زیادی از بخار استفاده می‌کنند.” هدف استارک از تاسیس اتمس‌زیرو، ارائه جایگزینی رقابتی از نظر هزینه و قابل استفاده مستقیم برای بویلرهای سنتی است. این راهکار به کارخانجات تولیدی امکان می‌دهد تا بخار مورد نیاز برای فرآیندهایی مانند تمیز کردن و استریل کردن تجهیزات و بسته‌بندی را بدون استفاده از دیگ‌های بخار گازی تولید کنند.
فناوری پمپ‌های حرارتی اتمس‌زیرو
پمپ‌های حرارتی با کارایی بالا، گرما را از یک مکان به مکان دیگر منتقل می‌کنند که به جبران هزینه بالای برق کمک می‌کند. بویلر 2.0 اتمس‌زیرو با استفاده از فناوری اختصاصی خود، گرما را از هوا استخراج کرده و آن را تبدیل می‌کند. اتمس‌زیرو بر کارخانجاتی متمرکز است که نیاز به بخار با ظرفیت حرارتی ۱ تا ۵ مگاوات دارند. تولیدکنندگانی که نمی‌خواهند کل اتاق دیگ بخار را تخریب کنند، می‌توانند فقط یک بویلر را جایگزین کرده یا دیگ‌های بخار گازی موجود خود را تکمیل کنند. استارک اشاره می‌کند که سهولت این پذیرش برای شرکت‌هایی که به دنبال راه‌حل‌های ساده‌تر هستند، جذاب است. وی می‌گوید: “ما برق‌رسانی بخار را به یک محصول تبدیل می‌کنیم، نه یک پروژه.”
پیشگامی کارخانجات آبجوسازی در استفاده از فناوری‌های پاک
نیو بلژیم بریوینگ، مستقر در فورت کالینز، کلرادو، یکی از شرکت‌هایی است که از تجهیزات اتمس‌زیرو استفاده می‌کند. این شرکت در ماه می، یک بویلر الکتریکی صنعتی نصب کرده که قادر به تولید حداکثر یک تن بخار در ساعت است. یک سخنگوی نیو بلژیم از طریق ایمیل اظهار داشت: “در حال حاضر راه‌حل‌های انرژی پاک زیادی در این بخش از بازار وجود ندارد و ما از مشارکت در توسعه و نمایش این فناوری نوین هیجان‌زده‌ایم.” در صورت موفقیت، طراحی پمپ حرارتی اتمس‌زیرو به طور قابل توجهی برق کمتری نسبت به بویلرهای الکتریکی معمولی مصرف خواهد کرد و ۳۰ تا ۴۰ درصد از نیاز بخار کارخانه آبجوسازی را تامین خواهد کرد.
کاهش انتشار کربن با منابع پاک
بخار مورد استفاده در عملیات آبجوسازی، ۲۵ درصد از انتشار Scope 1 و 2 این کارخانه را تشکیل می‌دهد. اگر این بخار با یک منبع انرژی پاک تامین شود – که شرکت برق فورت کالینز متعهد شده تا سال ۲۰۳۰ آن را فراهم کند – بویلر 2.0 اتمس‌زیرو پتانسیل کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای این تاسیسات را دارد. سخنگوی شرکت افزود: “عملکرد و قابلیت اطمینان نمونه اولیه اندازه‌گیری خواهد شد تا مشخص شود آیا می‌تواند ۱۰۰ درصد نیاز بخار کارخانه فورت کالینز را برآورده کند یا خیر.”
روندهای جهانی و چالش‌های پیشرو
کارخانجات آبجوسازی خارج از ایالات متحده نیز اقداماتی را برای کربن‌زدایی در پیش گرفته‌اند. دی‌یاژئو در حال حذف تدریجی استفاده از سوخت‌های فسیلی در تاسیسات گینس سنت جیمز گیت در دوبلین است که بخشی از هدف آن برای کاهش بیش از ۹۰ درصدی انتشار Scope 1 و 2 این سایت است. همچنین در منچستر انگلستان، هاینکن از یک شبکه آب گرم با دمای پایین که توسط پمپ‌های حرارتی هدایت می‌شود، برای جایگزینی دیگ‌های بخار به عنوان بخشی از اهداف خالص صفر خود استفاده می‌کند. این راهکار از یک مبرد آمونیاکی “دوستدار محیط زیست” با پتانسیل تخریب صفر لایه ازون و پتانسیل گرمایش جهانی صفر استفاده می‌کند.
شکاف دانش و موانع اقتصادی
به گفته منابع، دماهای نسبتاً پایین تا متوسط مورد استفاده در کارخانجات تولیدی مانند آبجوسازی و تقطیر، آن‌ها را به نامزدهای خوبی برای پمپ‌های حرارتی تبدیل می‌کند. اما عدم درک کافی از این راه‌حل‌ها و قابلیت‌های آن‌ها می‌تواند مانع از پذیرش گسترده‌تر شود. اندرو هاف‌مایستر، تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در برنامه صنعتی شورای آمریکا برای اقتصاد با بهره‌وری انرژی، می‌گوید: “هنوز یک شکاف دانش قابل توجه وجود دارد.” هاف‌مایستر معتقد است که برای فراگیر شدن برق‌رسانی، تغییرات زیادی از سوی تولیدکنندگان لازم است و هزینه به عنوان یک عامل رایج مطرح می‌شود. او می‌افزاید: “هزینه‌های سرمایه‌ای قطعاً یک مانع هستند. هزینه‌های عملیاتی نیز می‌توانند بسیار قابل توجه باشند، به ویژه در مکان‌هایی که برق گران است.”
برنامه‌های حمایتی دولتی و مدل‌های نوین تامین مالی
برنامه‌های کمک مالی و یارانه‌ها می‌توانند به جذاب‌تر شدن سرمایه‌گذاری در پمپ‌های حرارتی برای شرکت‌ها کمک کنند، اما استارک معتقد است که در سطح فدرال، ثبات کافی برای تامین مالی وجود ندارد. او می‌گوید اتمس‌زیرو معمولاً به مشتریان توصیه می‌کند فرصت‌ها را در سطح ایالتی و محلی بررسی کنند. هاف‌مایستر به برنامه “Rise PA” پنسیلوانیا به عنوان یکی از این گزینه‌ها اشاره می‌کند. این یک برنامه کمک مالی ۳۹۶ میلیون دلاری در سطح ایالت برای پروژه‌های کربن‌زدایی صنعتی است. تاسیسات صنعتی بالاترین بخش انتشاردهنده در سطح ایالت هستند و بیش از ۳۰ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای پنسیلوانیا را تشکیل می‌دهند. مثال دیگر، برنامه “ایندیگو” کالیفرنیا است که مشوق‌هایی برای پروژه‌های صنعتی کاهش‌دهنده انتشار گازهای گلخانه‌ای ارائه می‌دهد.
مدل “انرژی به عنوان سرویس” اسکای‌ون
چنین برنامه‌هایی می‌توانند به جبران سرمایه‌گذاری‌های اولیه کمک کنند، اما در همه جا در دسترس نیستند. اسکای‌ون با پمپ حرارتی تولیدکننده بخار صنعتی خود، قصد دارد مانع هزینه اولیه را برطرف کند. این فناوری می‌تواند گرما را از تجهیزاتی مانند کوره مالت گرفته و آن را به بخار قابل استفاده تا دمای ۴۲۰ درجه فارنهایت تبدیل کند. این شرکت در صنایع غذایی و آشامیدنی، صنعت اتانول و کارخانجات خمیر و کاغذ کشش اولیه را تجربه کرده است.
اسکای‌ون هزینه‌های تجهیزات و مهندسی را بر عهده می‌گیرد، یک طرح مهندسی و مالی برای مشتری ایجاد می‌کند و سپس هزینه خدمات دوره‌ای دریافت می‌کند. این شرکت هزینه‌های اولیه را با تقسیم صرفه‌جویی‌ها با مشتری بر اساس میزان انرژی اندازه‌گیری شده و تایید شده در محل، جبران می‌کند. با نصب این فناوری در کنار بویلرهای سنتی، شرکت می‌تواند از آربیتراژ برای پاسخ به بازار عرضه و تقاضا استفاده کند.
آرون گوپتا، مدیرعامل اسکای‌ون، می‌گوید: “قیمت برق در بازار تمام مقیاس هر ۵ یا ۱۵ دقیقه بسته به بازار تغییر می‌کند. آن‌ها می‌توانند به سرعت سر به فلک بکشند.” گوپتا می‌گوید پمپ حرارتی اسکای‌ون ۸۰ تا ۹۰ درصد اوقات مقرون به صرفه‌تر است. هنگامی که قیمت برق سر به فلک می‌کشد، سیستم به گونه‌ای طراحی شده که دیگ‌های بخار گاز طبیعی را بدون توقف مجدداً فعال کند. با این حال، او خاطرنشان کرد که زمان توقف تولید با تمام منابع انرژی به دلیل حوادث شدید آب و هوایی و سایر عوامل، یک خطر است. او می‌افزاید: “قرار دادن سیستم ما به موازات بویلر موجود… خطر پذیرش فناوری جدید را کاهش می‌دهد.” وی همچنین اشاره کرد که شرکت بخشی از ریسک مالی را با مشتریان تقسیم می‌کند، “این ما را ترغیب می‌کند تا اطمینان حاصل کنیم که پمپ حرارتی به گونه‌ای عمل می‌کند که واقعاً باعث صرفه‌جویی در پول مشتریان شود.”
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
با توجه به نیاز مبرم صنایع غذایی ایران به بخار و چالش‌های تامین پایدار و گران سوخت‌های فسیلی، پمپ‌های حرارتی فرصتی طلایی برای کاهش هزینه‌های عملیاتی بلندمدت و کربن‌زدایی هستند. دولت و صنعت می‌توانند با حمایت از بومی‌سازی و ارائه تسهیلات، مسیر تحول را هموار کنند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟