خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از foodnavigator.com گزارش می‌دهد، با نزدیک شدن به قانون EUDR (مقررات جنگل‌زدایی اتحادیه اروپا)، کسب‌وکارها باید بتوانند ردیابی دقیقی از محصولات کشاورزی مربوطه تا منشاء آنها ارائه دهند. این امر به‌ویژه در مورد قهوه، به دلیل پیچیدگی زنجیره تامین آن، چالش‌های قابل توجهی را برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کند. میلیون‌ها کشاورز کوچک در مناطق دورافتاده قهوه را تولید می‌کنند و اغلب قبل از رسیدن به صادرکنندگان، با یکدیگر مخلوط می‌شوند که جمع‌آوری اطلاعات دقیق و قابل تایید در مورد منشاء و کاربری زمین را دشوار می‌سازد. برای کاهش این مشکلات، همکاری با دولت‌ها و اقدامات جمعی می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و جمع‌آوری داده‌های لازم در سطح محلی کمک کند.
زنجیره‌های تامین قهوه اغلب بسیار پراکنده هستند و حدود ۷۰ درصد قهوه توسط کشاورزان کوچک تولید می‌شود. این پراکندگی، همراه با کانال‌های تجاری غیررسمی و اختلاط محموله‌ها در آسیاب‌ها یا تعاونی‌های محلی، ردیابی قهوه را به طور ویژه‌ای دشوار می‌کند. این مشکل با سیستم‌های جمع‌آوری داده‌های پراکنده و زیرساخت‌های دیجیتال محدود در برخی مناطق تشدید می‌شود. سرمایه‌گذاری در ابزارهای دیجیتال برای مکان‌یابی جغرافیایی، و همچنین روش‌های ثبت سوابق مانند استفاده از فناوری بلاک‌چین، می‌تواند این مشکلات را کاهش دهد و ردیابی در سطح مزرعه را تضمین کند.
دسترسی به مزارع قهوه همیشه آسان نیست. برخی از آنها بسیار دورافتاده هستند و فقط با پای پیاده یا از طریق موتور سیکلت قابل دسترسی هستند. نقشه‌برداری از مزارع کوچک، در مناطق دورافتاده و غیرقابل دسترس، یک چالش فیزیکی و لجستیکی واقعی است که نیازمند تلاش میدانی گسترده با آمارگیران آموزش دیده با استفاده از ابزارهای دیجیتال دستی است. حتی برای شرکت‌هایی مانند OFI که هم حضور میدانی و هم منابع زیادی دارند، نقشه‌برداری از کل زنجیره تامین و مزارع کوچک بی‌شماری که در آن وجود دارد می‌تواند یک چالش باشد.
به دلیل دورافتادگی بسیاری از کشاورزان کاکائو، ایجاد اعتماد می‌تواند سخت باشد. اما اگر می‌خواهید روابط قوی با تولیدکنندگان داشته باشید و مکان‌های منبع‌یابی واضحی داشته باشید، حیاتی است. این چالش با نیاز به ایجاد اعتماد در شبکه‌های محلی سنتی و گاهی اوقات با نیاز به دسترسی فراتر از واسطه‌های محلی با نفوذ، که ممکن است از پایگاه تامین خود محافظت کنند، تشدید می‌شود. آمارگیرانی که توسط شرکت‌هایی مانند OFI استخدام یا آموزش داده می‌شوند، باید به مزارع سفر کنند و برای کشاورزان توضیح دهند که چرا باید برای نقشه‌برداری از آنها، مرزهای مزرعه را طی کنند. این آمارگیران اغلب فقط از سه یا چهار مزرعه در روز بازدید می‌کنند، که دسترسی به صدها و هزاران تامین کننده کوچک در شبکه‌های منبع‌یابی را دشوار می‌کند.
قهوه یک محصول چند ساله است، به این معنی که پس از برداشت از بین نمی‌رود و در طول سال گل می‌دهد. این بدان معناست که نظارت بر انطباق نیازمند مشاهده طولانی مدت است، نه صرفاً تأیید فصلی. در کنار دشواری‌های اضافه شده برای نظارت طولانی مدت بر قهوه، تشخیص آن با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای نیز می‌تواند دشوارتر باشد، زیرا اغلب در جنگل‌های سایه‌دار رشد می‌کند. بیشتر قهوه در جهان زیر درختان سایه یا حتی در جنگل‌هایی با پوشش بیش از 80 درصد تولید می‌شود. روش‌های معمول مبتنی بر تصاویر ماهواره‌ای منجر به مثبت کاذب و ناکارآمدی در زنجیره ارزش می‌شود.
شرکت‌های بزرگ‌تر، با برنامه‌های پایداری در محل، در بسیاری از موارد کاملاً آماده هستند. با این حال، شرکت‌های کوچک و متوسط با چالش‌های مهم‌تری روبرو هستند. با این وجود، همکاری قوی بین ذینفعان کلیدی در بسیاری از زمینه‌های صنعت وجود دارد. بخش به سرعت در حال حرکت است، با پروژه‌های آزمایشی، ابتکارات ردیابی دولتی ملی، و پلتفرم‌های گسترده صنعتی در حال توسعه است. آمادگی کارآمد و فراگیر نیازمند اقدام هماهنگ بین دولت‌ها، شرکت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی است تا اطمینان حاصل شود که هیچ کشور تولیدکننده یا گروه کشاورزی از قلم نیفتد. بسیاری از دولت‌ها سخت در تلاش هستند تا چارچوب‌هایی برای همکاری دولتی و خصوصی ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که انطباق امکان پذیر است، هزینه‌ها و خطرات برای بخش خصوصی کاهش می‌یابد و همه کشاورزان کوچک در آن مشارکت دارند.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
چالش‌های ردیابی قهوه در زنجیره تامین جهانی، فرصت‌هایی برای شرکت‌های فناورانه جهت ارائه راهکارهای بومی‌سازی شده در ایران ایجاد می‌کند. سرمایه‌گذاری در سیستم‌های ردیابی مبتنی بر بلاک‌چین و همکاری با کشاورزان محلی، مزیت رقابتی ایجاد می‌کند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟