خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از bakeryandsnacks.com گزارش می‌دهد: نخستین تلاش جدی برای کشاندن غذاهای فوق فرآوری‌شده (UPF) به دادگاه با شکست مواجه شد. یک قاضی دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده در فیلادلفیا، پرونده علیه پپسی‌کو (PepsiCo)، جنرال میلز (General Mills)، کلوگز (Kellogg’s)، کرفت هاینز (Kraft Heinz)، موندلیز (Mondelez) و سایر نام‌های تجاری مشهور را رد کرد و صنایع غذایی بزرگ را از آتش‌بازی‌های دادگاهی که زمانی صنعت دخانیات را تغییر داد، نجات داد. اما این تنها دور اول بود. با افزایش شواهد علمی، هدف قرار گرفتن این صنایع توسط دولت و قرار گرفتن برندهای نان، اسنک و غلات صبحانه در خط آتش، شکایت بعدی می‌تواند ضربه سنگین‌تری وارد کند.
اهمیت این پرونده نه به دلیل شکست آن، بلکه به دلیل این است که نشان می‌دهد شاکیان در نهایت از دنیای دانشگاه و بهداشت عمومی وارد دادگاه‌ها می‌شوند. محققان از سال 2009، زمانی که سیستم طبقه‌بندی نوا (NOVA) برای اولین بار این اصطلاح را ابداع کرد، زنگ خطر را در مورد UPFها به صدا درآورده‌اند. از آن زمان، مطالعات به طور پیوسته این غذاها را با چاقی، دیابت و بیماری‌های مزمن مرتبط کرده‌اند و این هشدارها در دهه گذشته تشدید شده‌اند. تنظیم‌کننده‌ها اکنون در تلاشند تا خود را به این روند برسانند. با حضور وکلا، این صنعت می‌تواند بزرگ‌ترین نبرد حقوقی خود را از زمان چربی‌های ترانس تجربه کند.
موضوع مهم دیگر این است که چه کسانی در جایگاه متهم قرار دارند. نه برندهای خاص یا محصولات حاشیه‌ای، بلکه غول‌های صنعت غذای جهانی: شرکت‌هایی که پشت اورئو (Oreos)، پاپ تارتز (Pop-Tarts)، کیک‌های اسنک و غلاتی هستند که هر روز قفسه‌ها، جعبه‌های ناهار و کاسه‌های صبحانه را پر می‌کنند. اینها لذت‌های گاه‌به‌گاه نیستند، بلکه اجزای اصلی و روزمره تغذیه مدرن هستند. و این باعث می‌شود که خطرات بسیار بیشتر از یک شکست دادگاهی ساده باشد.
این پرونده توسط برایس مارتینز (Bryce Martinez) 19 ساله مطرح شد که در 16 سالگی به دیابت نوع 2 و بیماری کبد چرب غیرالکلی مبتلا شد. وکلای او استدلال کردند که سال‌ها قرار گرفتن در معرض UPFها، میل شدید او را به این غذاها تثبیت کرده و باعث بیماری مزمن شده است.
در این شکایت، بیش از 100 محصول با نام تجاری مختلف در بخش‌های اسنک، نان و غلات نام برده شده و شرکت‌های غذایی متهم شده‌اند که این محصولات را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که مدارهای پاداش مغز را تحریک کنند. با افزودن دهه‌ها استفاده از شخصیت‌های کارتونی، بسته‌بندی‌های روشن و بازاریابی متمرکز بر کودکان، مقایسه با صنعت دخانیات اجتناب‌ناپذیر شد. در این شکایت حتی اشاره شده است که فیلیپ موریس (Philip Morris) زمانی مالک کرفت (Kraft) و جنرال فودز (General Foods) بوده است، در حالی که آر.جی. رینولدز (RJ Reynolds) کنترل نابیسکو (Nabisco) و دل مونته (Del Monte) را در دست داشته است – که به نوعی انتقال مستقیم “اعتیاد طراحی‌شده” سیگار بوده است.
اما قاضی پرز (Perez) قانع نشد. او گفت که مارتینز (Martinez) نشان نداده است که کدام غذاهای خاص را، به چه میزان و چگونه به طور مستقیم باعث بیماری او شده‌اند. او نوشت: “به سادگی حقایق کافی برای نشان دادن اینکه محصولات متهم باعث آسیب به شاکی شده‌اند، وجود ندارد.” ذکر بیش از 100 نام تجاری بدون ارائه شواهدی از مصرف واقعی “غیرقابل قبول” است.
این عدم دقت، پرونده را قبل از رسیدن به مرحله کشف (مرحله حساسی که می‌توانست اسناد شرکت در مورد فرمولاسیون و شیوه‌های بازاریابی را فاش کند) از بین برد. برای صنعت غذا، اجتناب از این فرآیند یک موفقیت بزرگ بود.
قوانین دادگاه ممکن است این بار شرکت‌ها را نجات داده باشد، اما علم در حال حرکت برخلاف آنهاست.
تحقیقات منتشر شده در مجلات معتبری مانند The Lancet، Nature Medicine و JAMA در طول دو سال گذشته به طور مکرر مصرف بالای UPF را با چاقی، دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی عروقی، افسردگی و مرگ و میر بالاتر به هر علت مرتبط دانسته‌اند. یک مطالعه بزرگ در اروپا نشان داد که به ازای هر 10 درصد افزایش کالری دریافتی از UPFها، خطر مرگ زودرس 3 درصد افزایش می‌یابد.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده (CDC) گزارش می‌دهد که نزدیک به دو سوم کالری دریافتی کودکان آمریکایی اکنون از UPFها تامین می‌شود و غلات صبحانه، نان‌های بسته‌بندی شده و تنقلات شیرین از بزرگ‌ترین عوامل این موضوع هستند. برای کودکان 6 تا 11 ساله، این رقم حتی بالاتر می‌رود.
بررسی مواد تشکیل‌دهنده نیز به این فشار می‌افزاید. نسخه‌های آمریکایی غلاتی مانند فروت لوپز (Froot Loops) و لاکی چارمز (Lucky Charms) هنوز از رنگ‌ها و افزودنی‌های مصنوعی استفاده می‌کنند که مدت‌هاست در اروپا ممنوع شده‌اند، اگرچه کلوگز (Kellogg’s) متعهد شده است که تا سال 2027 آنها را حذف کند. روانشناسان هشدار می‌دهند که فرمولاسیون‌های “بیش از حد خوش‌طعم” می‌توانند سیگنال‌های سیری را مختل کنند و تشخیص زمان توقف خوردن را برای کودکان دشوارتر کنند – اثری که تکرار پتانسیل اعتیادآور در قلب شکایت مارتینز (Martinez) است.
با این حال، همه موافق نیستند که UPFها باید با یک چوب رانده شوند. دکتر کانتا شلکه (Kantha Shelke)، متخصص علوم غذایی، به این سایت گفت که فرآوری به خودی خود غذا را ناسالم نمی‌کند.
“بیشتر مطالعاتی که UPFها را با پیامدهای منفی سلامتی مرتبط می‌کنند، مشاهداتی هستند. آنها رابطه علت و معلولی را ثابت نمی‌کنند، اما رسانه‌ها و سیاست‌گذاران با آنها طوری رفتار می‌کنند که گویی این کار را می‌کنند.” او افزود: “پاستوریزاسیون، تخمیر، غنی‌سازی – اینها فناوری‌هایی هستند که سلامت عمومی را برای نسل‌ها بهبود بخشیده‌اند. برخورد با تمام فرآوری‌ها به عنوان مشکوک، اعتماد مصرف‌کننده و ایمنی مواد غذایی را تضعیف می‌کند.”
او همچنین خاطرنشان می‌کند که غلات غنی‌شده و نان‌های بسته‌بندی شده با کاهش کمبود آهن، فولات و ویتامین‌های B، تغذیه را برای خانواده‌های کم‌درآمد بهبود بخشیده‌اند. با این حال، این تفاوت ظریف ممکن است در دادگاه و تیترهای خبری گم شود.
برای تنظیم‌کننده‌ها، فعالان و وکلا، محصولات نانوایی، اسنک و غلات همچنان بارزترین نمادهای UPF هستند و بنابراین آسان‌ترین اهداف. بسیاری از غلات هنوز حاوی دوزهای بالایی از شکر هستند. کیک‌های اسنک مرز بین غذا و دسر را محو می‌کنند. حتی نان‌ها و تورتیلاهای بسته‌بندی‌شده که به عنوان “غلات کامل” تبلیغ می‌شوند، اغلب حاوی افزودنی‌هایی هستند که آنها را به محدوده UPF می‌برند. برای میلیون‌ها خانواده آمریکایی، اینها لذت‌های گاه‌به‌گاه نیستند، بلکه اجزای اصلی و روزمره هستند. این امر دفاع از آنها را دشوارتر می‌کند و اگر تنظیم‌کننده‌ها تعریف UPFها را دقیق‌تر کنند، نامزدهای اصلی برای اولین موج محدودیت‌های رسمی خواهند بود.
اگر شکایت مارتینز (Martinez) یک پرونده آزمایشی بود، موج بعدی در حال شکل‌گیری است. شرکت‌های حقوقی در حال جذب خانواده‌ها و بررسی اقدامات دسته‌جمعی با هدف شکایات محدودتر هستند که برای جلوگیری از اشتباهاتی طراحی شده‌اند که پرونده او را از بین برد. با تمرکز بر محصولات خاص، ادعاهای بهداشتی دقیق‌تر یا بازاریابی متمرکز بر کودکان، رد شکایات آینده به دلایل فنی دشوارتر خواهد بود و احتمال بیشتری وجود دارد که به مرحله کشف پیش بروند.
در همین حال، واشنگتن در حال نزدیک شدن است. وزارت بهداشت و خدمات انسانی در طرح “بازگرداندن سلامت به کودکان آمریکایی” به طور صریح UPFها را به عنوان محرک چاقی و بیماری مزمن معرفی می‌کند. یک لایحه در تگزاس می‌تواند برچسب‌های هشداردهنده را بر روی محصولاتی که حاوی افزودنی‌های ممنوعه در خارج از کشور هستند، الزامی کند. دیوید کسلر (David Kessler)، کمیسر سابق سازمان غذا و دارو (FDA)، از تنظیم‌کننده‌ها خواسته است که کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده را از فهرست “به طور کلی ایمن شناخته شده” (GRAS) حذف کنند. مارتین ماکاری (Martin Makary)، کمیسر سازمان غذا و دارو (FDA)، از سوی کندی (Kennedy)، وزیر بهداشت و خدمات انسانی، دستور گرفته است و قول داده است که شکاف در تعریف UPFها را پر کند.
نادیده گرفتن شباهت‌ها با دخانیات دشوار است. غذا بدیهی است که سیگار نیست، اما منتقدان استدلال می‌کنند که این مقایسه به دلیل یک چیز مشترک بین آنها ادامه دارد: محصولاتی که برای تحریک خرید مکرر طراحی شده‌اند. به همین دلیل است که این سوال تحریک‌آمیز همچنان در بحث‌های بهداشت عمومی مطرح می‌شود – آیا پاپ تارت (Pop-Tart) سیگار جدید است؟
در حال حاضر، صنایع غذایی بزرگ در فیلادلفیا از یک گلوله جان سالم به در برده‌اند. اما تولیدکنندگان عاقلانه است که آن را به عنوان یک اخطار تلقی کنند.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
با سخت‌گیری قوانین بین‌المللی در مورد غذاهای فرآوری‌شده، تولیدکنندگان ایرانی می‌توانند با تمرکز بر تولید محصولات سالم‌تر و استفاده از مواد اولیه طبیعی، مزیت رقابتی ایجاد کنند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟