خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از William Reed گزارش می‌دهد، رهبران صنعت غذا و نوشیدنی نگرانی‌ها و خوش‌بینی‌های خود را درباره آینده سبز و متنوع این بخش به صراحت ابراز کرده‌اند. پیشگامان پایداری در حوزه تولید و مواد اولیه معتقدند این صنعت در نقطه عطف حساسی قرار دارد که می‌تواند در زمینه ابتکارات حیاتی زیست‌محیطی و برابری اجتماعی پیشرفت کند یا به عقب بازگردد.
این یافته‌ها بر اساس یک نظرسنجی بی‌سابقه است که به عنوان بخشی از رویداد “سپتامبر پایدار” از خوانندگان مجموعه جهانی نشریات پیشرو غذا و نوشیدنی ویلیام رید انجام شده است تا دیدگاه‌های آن‌ها در مورد آینده این بخش آشکار شود. این نظرسنجی همزمان با پخش مجدد رویداد «غذای هوشمند اقلیمی» (Climate Smart Food) و همچنین ماموریت گسترده‌تر این رسانه برای افزایش جایگاه و اهمیت پایداری برگزار شد.
نگاهی به تلاش‌های پایداری در صنعت
ارزیابی داخلی از رویکردهای پایداری
نزدیک به نیمی (۴۹%) از پاسخ‌دهندگان معتقدند رویکرد سازمانشان در قبال پایداری یا پیشرو است یا مترقی. با این حال، بیش از یک سوم (۳۹%) استدلال می‌کنند که رویکردشان واکنشی یا حداقلی است. اما در مورد اینکه آیا کسب‌وکارشان به اندازه کافی تلاش می‌کند، نظرات متفاوت است: ۴۲% فکر می‌کنند بله، ۴۳% می‌گویند خیر و ۱۵% نیز نامطمئن هستند.
چالش‌ها در پیاده‌سازی استراتژی‌های جدید
۴۳% از کسب‌وکارها در پیاده‌سازی استراتژی‌های پایداری پیشتاز بازار یا جدید با بن‌بست روبرو هستند. با این وجود، ۴۴% اظهار داشتند که کسب‌وکارشان در حال حرکت به سمت اولویت‌های پایداری جاه‌طلبانه‌تر است.
زمینه‌های نیازمند توجه بیشتر
بخش‌های در معرض خطر
برابری اجتماعی (مانند تنوع، برابری و شمول – DEI) با ۴۴%، مدیریت پسماند (۲۹%)، منبع‌یابی اخلاقی (۲۸%)، انرژی‌های تجدیدپذیر/بهره‌وری انرژی (۲۷%)، انتشار گازهای گلخانه‌ای دامنه ۳ (۲۶%)، کشاورزی احیاکننده (۲۶%)، مدیریت منابع آب (۲۴%) و نوآوری در بسته‌بندی (۲۳%) از جمله حوزه‌هایی هستند که در معرض خطر عقب‌ماندگی قرار دارند.
موانع سرمایه‌گذاری و پیشرفت
به گفته ۷۱% از پاسخ‌دهندگان، نگرانی‌های مربوط به هزینه و بازگشت سرمایه، مانع از سرمایه‌گذاری بیشتر – یا حتی اولیه – در این زمینه‌ها شده است. اما عدم قطعیت نظارتی (۳۷%)، پیچیدگی‌های زنجیره تامین (۳۷%)، چالش‌های اندازه‌گیری (۳۵%)، فقدان تقاضای مصرف‌کننده (۲۹%) و عدم حمایت کافی از سوی رهبری داخلی (۲۳%) نیز از دیگر عوامل بازدارنده پیشرفت هستند.
شفافیت و خوش‌بینی در مسیر سبز
ابهامات داخلی و نگرانی از سبزنمایی
پاسخ‌دهندگان همچنین مدعی هستند که در کسب‌وکارشان در مورد ابلاغ استراتژی و اهداف پایداری ابهام وجود دارد؛ به عنوان مثال، ۴۱% از سیگنال‌های متناقض در مورد اولویت‌بندی پایداری خبر دادند. نگرانی در مورد سبزنمایی (گرین‌واشینگ) نیز مطرح شد. تقریباً نیمی (۴۹%) از افراد مورد پرسش، نگران سبزنمایی شرکت خود بودند، اگرچه ۴۰% تنها اندکی نگران بودند و ۵% در این مورد هیچ احساسی نداشتند.
محرک‌های اصلی برای اقدامات پایدار
با این حال، خوش‌بینی در مورد تقویت تدابیر و شیوه‌های پایدار در این بخش وجود داشت. این اقدامات باید با تقاضای مصرف‌کننده (۲۸%)، مقررات شفاف‌تر (۲۷%) یا همکاری صنعتی (۱۵%) آغاز یا حمایت شوند.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
این گزارش نشان می‌دهد پایداری یک ضرورت جهانی است، اما چالش‌های اجرایی و مالی دارد. فعالان ایران می‌توانند با تمرکز بر مدیریت پسماند و کشاورزی احیاکننده، ضمن ایجاد ارزش‌افزوده، از تقاضای رو به رشد برای محصولات سبز بهره‌مند شوند و با آگاهی‌سازی مصرف‌کنندگان، فرصت‌های جدیدی خلق کنند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟