تاثیر شگفت‌انگیز داروی لاغری بر سلامت روده

خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از «فود نویگیتور» گزارش می‌دهد: با افزایش محبوبیت داروهای کاهش وزن GLP-1، این داروها در حال تغییر بخش غذا هستند. این داروها با کاهش میزان مصرف غذا، تغییر ذائقه و حتی تاثیرگذاری بر اشتها نسبت به الکل، دنیای غذا را تحت تاثیر قرار داده‌اند. اما با افزایش درک ما از سلامت روده، این سوال مطرح می‌شود که داروهای GLP-1 چقدر بر میکروبیوم تاثیر می‌گذارند؟

نیکولا لودلام-رین، متخصص تغذیه و سخنگوی انجمن رژیم غذایی بریتانیا (BDA) توضیح می‌دهد، داروهای GLP-1 می‌توانند محیط روده را به چند طریق تغییر دهند. این تغییرات شامل کند کردن هضم، تغییر اسیدهای صفراوی و کاهش میزان غذایی (و فیبر) است که به میکروبیوتای روده می‌رسد. مطالعات اولیه نشان می‌دهد که این داروها می‌توانند تعادل باکتری‌های روده را تغییر دهند، اما یافته‌ها در انسان‌ها هنوز متفاوت است و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است، زیرا ما نمی‌دانیم که آیا اثرات مثبت هستند یا منفی!

بررسی مطالعات موجود، اثرات خاص آگونیست‌های گیرنده GLP-1 مختلف بر روده را بررسی کرد. بسیاری از آن‌ها می‌توانند جمعیت باکتری‌های مثبت روده را افزایش دهند، درست مانند پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها در غذا. سماگلوتید (Semaglutide)، GLP-1 مورد استفاده برای محصولات محبوب از جمله وِگووی (Wegovy) و اوزمپیک (Ozempic)، نتایج متفاوتی را نشان داد. از یک سو، برخی از باکتری‌های مفید روده مانند A. muciphila (معروف به اثرات متابولیکی مثبت بر سلامت انسان و تقویت‌شده توسط مصرف پلی‌فنول‌ها در غذا) افزایش یافتند. با این حال، مطالعات دیگر سماگلوتید را با کاهش تنوع میکروبی مرتبط دانستند.

لیراگلوتید (Liraglutide)، که به صورت تجاری با نام‌های ویکتوزا (Victoza) و ساکسندا (Saxenda) فروخته می‌شود، نیز با مزایایی برای سلامت متابولیک مرتبط بود و منجر به افزایش باکتری‌های روده مانند لاکتوباسیلوس (Lactobacillus) (که می‌توان آن را با مصرف پروبیوتیک‌هایی مانند ماست و پری‌بیوتیک‌هایی مانند پیاز و موز افزایش داد) و آلوباکولوم (Allobaculum) (که می‌توان آن را با غذاهایی مانند واسابی افزایش داد) شد.

بر اساس مطالعات حیوانی، تجویز اگزناتید (Exenatide)، معروف به نام تجاری بایدیورین (Bydureon)، منجر به افزایش جنس‌های بارنسیلا (Barnesiella) و رومینوکوکوس (Ruminococcus) (که می‌توان آن را با آجیل‌هایی مانند گردو افزایش داد) می‌شود. در مطالعات انسانی، اگزناتید کوپروکوکوس (Coprococcus) را افزایش داد (که افزایش آن با سلامت روان مرتبط است و با رژیم غذایی پر فیبر افزایش می‌یابد) و بیفیدوباکتریوم (Bifidobacterium). دولاگلوتید (Dulaglutide)، معروف به نام تجاری ترولیسیتی (Trulicity)، با افزایش جنس‌های باکتروئیدس (Bacteroides) و رومینوکوکوس در حیوانات و لاکتوباسیلوس در انسان مرتبط بود.

Akkermansia muciniphila، که با بهبود سلامت قلب و عروق، مدیریت بهتر وزن و سلامت روده مرتبط است، توسط تمام GLP-1ها افزایش یافت. همانطور که تغییرات رژیم غذایی ناشی از داروهای GLP-1 می‌توانند بر روده تاثیر بگذارند، خود داروها نیز می‌توانند همین تاثیر را داشته باشند. لودلام-رین از BDA توضیح می‌دهد: خوردن مقادیر کمتر، به خصوص اگر به معنای فیبر کمتر باشد، می‌تواند سوختی را که باکتری‌های خوب روده از آن تغذیه می‌کنند، کاهش دهد. این می‌تواند ترکیبات مفیدی مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) را کاهش دهد، که بر همه چیز از وزن گرفته تا خلق و خو و ایمنی تاثیر می‌گذارند و اگر فیبر و مایعات حفظ نشوند، یبوست را بدتر می‌کنند.

لودلام-رین می‌گوید: درست مانند مواد مغذی مانند پروتئین، که مصرف‌کنندگان GLP-1 باید به آن توجه کنند، سلامت روده یک عامل مهم برای مصرف‌کنندگان این داروها است که باید در نظر بگیرند. توصیه من به بیماران مصرف‌کننده GLP-1 این است که به یاد داشته باشید که روده شما هنوز نیاز به مراقبت دارد – و اینطور نیست که هر چه غذای کمتری بخورید، بهتر است!

> تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:

داروهای GLP-1 با تغییر ذائقه و کاهش اشتها، صنایع غذایی را به چالش می‌کشند. تولیدکنندگان باید به سمت غذاهای غنی از فیبر و پروبیوتیک حرکت کنند تا پاسخگوی نیازهای جدید مصرف‌کنندگان باشند.