خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از رایس نیوز تودی گزارش میدهد، بررسیها نشان میدهد که اشباع بازار جهانی برنج به دلیل افزایش تولید و ذخایر هند، قیمتهای جهانی این محصول را تا سال ۲۰۲۶ پایین نگه میدارد.
بر اساس این گزارش، ذخایر برنج دولتی هند تا ماه اوت به ۳۷.۹ میلیون تن رسیده است که ناشی از برداشت بیسابقه محصول و خرید با حداقل قیمت تضمینی (MSP) است. این وضعیت، با توجه به مازاد تولید ۳۰ میلیون تنی نسبت به مصرف داخلی، تأثیرات گستردهای بر صنعت برنج در سطح جهان خواهد داشت.
هند پس از اعمال محدودیتهای صادراتی در سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳، در ماه مارس ممنوعیت صادرات برنج را لغو کرد. این اقدام منجر به افزایش عرضه برنج هندی در بازارهای جهانی شد و صادرات پیشبینیشده برای سال جاری میلادی حدود ۲۳.۵ میلیون تن خواهد بود. تا پایان ماه اوت ۲۰۲۵، هند به تنهایی بیش از ۱۴.۷ میلیون تن برنج صادر کرده که از صادرات تایلند (۴.۷ میلیون تن) و ویتنام (۶ میلیون تن) در همین دوره فراتر رفته و این امر، کاهش چشمگیر قیمتهای جهانی را به دنبال داشته است.
بر اساس این بررسی، قیمت جهانی برنج در سال ۲۰۲۵ به پایینترین سطح خود در چند سال اخیر رسیده است. کشورهای واردکننده، به ویژه در آفریقا و آسیا، از قیمتهای پایینتر بهرهمند شده و هزینههای واردات مواد غذایی خود را کاهش دادهاند. با این حال، صادرکنندگان رقیب، موقعیت رقابتی خود را از دست دادهاند و کاهش قیمت، درآمد کشاورزان در بسیاری از کشورهای آسیایی را کاهش داده است.
ذخایر بالای برنج، ظرفیتهای محدود انبارداری و برداشت جدید در هند، فشار نزولی بیشتری بر قیمت جهانی برنج وارد میکند. در سطح جهانی نیز، عرضه برنج فراوان است و پیشبینی میشود که قیمتها تا سال ۲۰۲۶ پایین بماند، مگر اینکه شوک بزرگی رخ دهد. نسبت ذخایر به مصرف برنج در جهان از ۳۴ درصد فراتر رفته که یکی از بالاترین سطوح در این مقطع زمانی است و نشاندهنده عرضه بیش از حد است. تولید جهانی برنج در سالهای ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۵ به حدود ۵۴۱ میلیون تن رسیده و ذخایر نیز افزایش یافته است.
واردکنندگان بزرگ مانند فیلیپین و اندونزی نیز پس از ایجاد ذخایر در دورههای قبلی، برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی خود، خریدها را کاهش دادهاند که این تقاضای ضعیف، مانعی برای افزایش بیشتر قیمت در کوتاهمدت خواهد بود.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
کاهش قیمت جهانی برنج، فرصتی برای واردکنندگان ایرانی جهت تأمین ارزانتر این محصول اساسی است، اما تولیدکنندگان داخلی باید به دنبال افزایش بهرهوری و کاهش هزینهها باشند تا بتوانند رقابت کنند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟