خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از «فود نویگیتور» گزارش می‌دهد: مقررات مبارزه با جنگل زدایی اتحادیه اروپا (EUDR) با بهترین نیت ها تدوین شد: حذف کامل نابودی جنگل ها از زنجیره تامین اروپا. اما اکنون، تنها چهار ماه مانده به زمان اجرا، این هدف بلندپروازانه در حال تزلزل است. فشارها بر کمیسیون اروپا برای تعدیل این قانون و به تاخیر انداختن بیشتر اجرای آن افزایش یافته است، در میان گمانه زنی ها مبنی بر اینکه توافقات ویژه ای به نفع شرکای تجاری اصلی اتحادیه اروپا حاصل خواهد شد.
قانون جنگل زدایی اروپا در ابتدا به طور گسترده مورد تحسین قرار گرفت. رویکردهای داوطلبانه به تعهدات حفاظت از جنگل ها عمل نمی کردند و قانون جامع نوید پیشرفت واقعی را می داد – که هم جنگل زدایی قانونی و هم غیرقانونی را پوشش می داد. این قانون مترقی، جاه طلبانه و متناسب با فوریت از دست دادن جنگل ها به نظر می رسید. کشاورزی محرک اصلی جنگل زدایی در سطح جهان است. قرار بود EUDR برای شرکت های بزرگتر در دسامبر 2024 و برای شرکت های کوچکتر شش ماه بعد به اجرا درآید. اما تعهد به این قانون ضربه ای اساسی خورد، زمانی که کمیسیون ضرب الاجل را 12 ماه به عقب انداخت – تا دسامبر 2025.
در تئوری، هیچ اشکالی در تاخیر وجود ندارد. گاهی اوقات سیاست گذاران اشتباه می کنند – درخواست بیش از حد از ذینفعان در مدت زمان بسیار کوتاه. اما گاهی اوقات، می تواند به ضعف اشاره کند. نشانه ای از اینکه سیاست گذاران ممکن است تحت فشار صنعت تسلیم شوند. ضربه دوم زمانی وارد شد که کمیسیون نتایج معیار خود را اعلام کرد و کشورها را به عنوان پرخطر، استاندارد یا کم خطر طبقه بندی کرد. هر چه ریسک بالاتر باشد، دقت لازم برای کسب و کارهای غذایی بیشتر می شود. اینگونه است که پروفایل های ریسک می توانند به طور قابل توجهی بر تصمیمات منبع یابی تأثیر بگذارند: اگر یک کسب و کار بین خرید کاکائو یا روغن پالم “استاندارد ریسک” یا “پرخطر” حق انتخاب داشته باشد، احتمالاً گزینه “استاندارد” را انتخاب می کند – به معنای کاغذبازی و بررسی کمتر. اما بعید است این سناریو محقق شود. چهار کشوری که بیشترین خطر جنگل زدایی را برای کالاهای مرتبط با EUDR دارند، بلاروس، کره شمالی، میانمار و روسیه هستند. همه آنها تحت تحریم های شورای اتحادیه اروپا هستند. هیچ کدام از آنها تولیدکنندگان عمده کاکائو، روغن پالم، سویا یا قهوه نیستند.
در واقع، هیچ کدام از آنها صادرکنندگان قابل توجه کالاهای مرتبط با EUDR به اتحادیه اروپا نیستند. به گفته سازمان مردم نهاد «ارث سایت»، این کشورها تنها 0.7 درصد از این واردات را تشکیل می دهند. به نظر می رسد این یک فرصت از دست رفته است. چرا سویا، روغن پالم، قهوه و کاکائو را به عنوان کالاهای پرخطر برجسته کنیم، اما سخت ترین دقت لازم را فقط برای کشورهایی اعمال کنیم که به سختی آنها را تولید یا صادر می کنند؟ قدرت مقررات جنگل زدایی اروپا بار دیگر در معرض تهدید است و فشارها بر کمیسیون برای افزودن یک دسته ریسک چهارم: ریسک ناچیز، افزایش یافته است. ایده این است که کشورهایی که خطر جنگل زدایی صفر دارند، با حداقل الزامات دقت لازم روبرو شوند و تجارت بدون اصطکاک را ممکن سازند. حامیان استدلال می کنند که این امر EUDR را ساده می کند، منتقدان هشدار می دهند که می تواند آن را تضعیف کند. نگرانی های واقعی وجود دارد که یک ماده یا محصول مرتبط با جنگل زدایی می تواند از طریق یک کشور “با خطر ناچیز” راحت تر وارد اتحادیه اروپا شود.
اکثر وزرای کشاورزی در کشورهای اتحادیه اروپا خواهان اضافه شدن دسته ریسک چهارم هستند، پارلمان اروپا به آن رای مثبت داده است و یک سند راهنما که تعریف می کند “خطر ناچیز” به چه معناست، قبلاً منتشر شده است. ایالات متحده حتی توافقی با کمیسیون به دست آورده است که بر اساس آن در تولید کالاهای مرتبط با EUDR خطر جنگل زدایی صفر دارد. اگر یک دسته جدید اضافه شود، احتمالاً به ایالات متحده وضعیت “خطر ناچیز” اعطا می شود. چنین توافق ویژه ای بعید است مورد استقبال سایر کشورهایی که به دنبال وضعیت کم خطرتر هستند، قرار گیرد. قانونی که اجازه استثنائات را می دهد، خطر تضعیف قدرت آن را به همراه دارد. ضرب الاجل EUDR فقط چهار ماه دیگر است. در زمانی که تلاش‌های انطباق باید افزایش یابد، به نظر می‌رسد که این مقررات در حال از دست دادن شتاب است.
آنچه واقعاً می تواند آن را از ریل خارج کند، یک تاخیر 12 ماهه دیگر است. و با این حال، این دقیقاً همان چیزی است که برخی از بازیگران اصلی صنعت خواستار آن هستند. شرکت بزرگ اسنک و شیرینی سازی «مونده‌لز اینترنشنال» اولین شرکت در نوع خود بود که خواستار تعویق شد. سازنده کادبری و اورئو می گوید که از این مقررات حمایت می کند، اما نگران است که کشاورزان کاکائو آماده نباشند و به فشارهای گسترده در این بخش اشاره می کند. درست است که کشاورزان کاکائو در 18 ماه گذشته با موانع بیشتری نسبت به سایرین روبرو بوده اند، از بیماری تورم شاخه گرفته تا محصولات ناموفق و کمبود عرضه. اما سایر شرکت های بزرگ شکلات سازی، از جمله ضرب الاجل، خواهان تغییرات در EUDR نیستند. این بخش از زمانی که این قانون برای اولین بار در اواسط سال 2023 به قانون تبدیل شد، از مقررات قریب الوقوع مطلع بوده است. نام های بزرگی مانند نستله، فررو، تونی شکلاتونی و بری کالباوت برای یک رویکرد تمام عیار تلاش می کنند. به نظر می رسد آنها مطمئن هستند که با وجود چالش های بخش، کشاورزان کاکائو در زنجیره تامین آنها برای اجرای آن در دسامبر 2025 آماده هستند. اکنون این کمیسیون است که باید تصمیم بگیرد: آیا قانون تعدیل خواهد شد؟ و اگر به تعویق بیفتد، آیا حرکت متوقف خواهد شد؟ کمیسیون قصد خود را برای اجرای EUDR در ماه دسامبر تایید کرده است. اکنون باید در برابر فشارهای صنعت برای به تعویق انداختن مقاومت کند و یکپارچگی قانون را حفظ کند. در غیر این صورت، نه تنها اعتبار کمیسیون به خطر می افتد، بلکه پایداری مواد غذایی فروخته شده در اتحادیه اروپا نیز به خطر می افتد.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
تاخیر یا تعلیق EUDR، فرصتی برای تامین‌کنندگان ایرانی جهت ورود به بازار اروپا با دور زدن موانع غیر تعرفه‌ای است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟