خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از وب‌سایت «FoodNavigator» گزارش می‌دهد: با نزدیک شدن به زمان اجرای قانون EUDR (مقررات اتحادیه اروپا در مورد جنگل‌زدایی)، شرکت‌ها باید قادر باشند ردیابی دقیقی از محصولات کشاورزی مرتبط تا منبع تولید ارائه دهند. این امر، به ویژه برای قهوه، به دلیل زنجیره تامین پیچیده و چند لایه جهانی آن، با چالش‌های جدی روبرو است. تولید قهوه توسط میلیون‌ها کشاورز کوچک در مناطق دورافتاده انجام می‌شود و اغلب از طریق واسطه‌ها به دست صادرکنندگان می‌رسد که جمع‌آوری اطلاعات دقیق و قابل تایید در مورد منشاء و کاربری زمین را دشوار می‌کند. برای کاهش این مشکلات، همکاری با دولت‌ها و اقدامات جمعی می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و جمع‌آوری داده‌ها در سطح محلی کمک کند.
به گفته سخنگوی سازمان بین‌المللی قهوه (ICO)، حدود ۷۰ درصد قهوه توسط کشاورزان کوچک تولید می‌شود که این پراکندگی، همراه با کانال‌های تجاری غیررسمی و مخلوط کردن محموله‌ها در آسیاب‌ها یا تعاونی‌های محلی، ردیابی قهوه را به‌ویژه دشوار می‌کند. سرمایه‌گذاری در ابزارهای دیجیتال برای تعیین موقعیت جغرافیایی و روش‌های ثبت سوابق مانند فناوری بلاک‌چین می‌تواند این مشکلات را کاهش دهد و ردیابی در سطح مزرعه را تضمین کند.
جرمی دوفور، رئیس اجرای پایداری قهوه در شرکت OFI، توضیح می‌دهد که نقشه‌برداری از مزارع کوچک در مناطق دورافتاده، یک چالش فیزیکی و لجستیکی واقعی است که نیازمند تلاش میدانی گسترده با نقشه‌برداران آموزش‌دیده و استفاده از ابزارهای دیجیتال است. به دلیل دورافتاده بودن بسیاری از کشاورزان قهوه، ایجاد اعتماد نیز دشوار است. نقشه‌برداران باید به مزارع سفر کرده و به کشاورزان توضیح دهند که چرا باید مرزهای مزرعه را برای نقشه‌برداری طی کنند.
قهوه یک محصول چند ساله است، به این معنی که پس از برداشت از بین نمی‌رود و در طول سال گل می‌دهد. این امر، نظارت بر انطباق را به جای راستی‌آزمایی فصلی، نیازمند مشاهده طولانی‌مدت می‌کند. همچنین، تشخیص قهوه با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای دشوارتر است، زیرا اغلب در جنگل‌های سایه‌دار رشد می‌کند. به گفته سخنگوی ICO، اکثر قهوه جهان زیر درختان سایه یا حتی در جنگل‌هایی با تاج پوشش بیش از ۸۰ درصد تولید می‌شود که روش‌های معمول مبتنی بر تصاویر ماهواره‌ای منجر به نتایج مثبت کاذب و ناکارآمدی در زنجیره ارزش می‌شود.
شرکت‌های بزرگ‌تر با برنامه‌های پایداری اغلب آمادگی بیشتری دارند، در حالی که شرکت‌های کوچک و متوسط با چالش‌های بیشتری روبرو هستند. با این وجود، همکاری قوی بین ذینفعان کلیدی در بسیاری از زمینه‌های صنعت وجود دارد و پروژه‌های آزمایشی، طرح‌های ملی ردیابی دولتی و پلتفرم‌های صنعتی در حال توسعه هستند.
بسیاری از دولت‌ها در تلاشند تا چارچوب‌هایی برای همکاری بخش دولتی و خصوصی ایجاد کنند تا اطمینان حاصل شود که انطباق امکان‌پذیر است، هزینه‌ها و خطرات برای بخش خصوصی کاهش می‌یابد و همه کشاورزان کوچک نیز مشارکت داده می‌شوند.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
اجرای قانون EUDR فرصتی برای توسعه ابزارهای ردیابی و ایجاد شفافیت در زنجیره تامین قهوه در ایران است. سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و همکاری با کشاورزان محلی می‌تواند به افزایش رقابت‌پذیری و ورود به بازارهای جهانی کمک کند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟