خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از فودنوویگیتور گزارش میدهد که داروهای GLP-1 (پپتید-1 شبه گلوکاگون) که برای کاهش وزن به سرعت در حال کسب محبوبیت هستند، سوالاتی را در مورد تأثیر آنها بر سلامت روده مطرح کردهاند؛ روندی که فرصتهای نوینی را برای صنعت غذا و نوشیدنی به ارمغان میآورد. این داروها، از جمله اوزمپیک (Ozempic) نوو نوردیسک (Novo Nordisk) و مونجارو (Mounjaro) الی لیلی (Eli Lilly)، بازار جهانی کاهش وزن را متحول کردهاند و از ارزش 53.46 میلیارد دلاری (45.76 میلیارد یورویی) کنونی، طبق پیشبینی گرند ویو ریسرچ (Grand View Research)، تا پایان دهه جاری به 156.71 میلیارد دلار خواهند رسید. با این حال، سلامت روده همچنان سهم عمدهتری در گفتگوی مصرفکنندگان دارد، به طوری که بازار جهانی محصولات سلامت دستگاه گوارش اکنون 116.92 میلیارد دلار (100.85 میلیارد یورو) ارزش دارد و پرسیدنس ریسرچ (Precedence Research) پیشبینی میکند تا سال 2034 به 270.32 میلیارد دلار برسد.
لوسی هیتر (Lucie Hayter)، بنیانگذار اپلیکیشن سلامت روده «د گات فیلینگ» (The Gut Feeling)، توضیح میدهد که داروهای GLP-1 با هدف قرار دادن گیرندههای عصبی مرتبط با عصب واگ، اشتها را کاهش میدهند. این کاهش مصرف غذا ممکن است منجر به عدم دریافت کافی ماکرونوترینتهای حیاتی و فیبر شود که هر دو برای میکروبیوم روده ضروری هستند. با این حال، او اشاره میکند که کاهش تمایل به غذاهای فرآوریشده و چرب در میان مصرفکنندگان این داروها، یک جنبه مثبت برای سلامت روده است.
نگرانی اصلی این است که درک ما از تأثیر بالقوه این داروها بر بدن، به ویژه بر روده، هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. هیتر تأکید میکند که هنوز نمیدانیم میکروبیوم هر فرد چگونه بر پاسخ او به داروهای GLP-1 یا میزان عوارض جانبی تأثیر میگذارد و تحقیقات در مورد تغییرات میکروبیوم روده پس از مصرف این داروها نیز محدود است. این فقدان درک تنها مختص GLP-1ها نیست و در مورد بسیاری از داروهای دیگر نیز صادق است.
یکی از بزرگترین چالشها برای کاربران GLP-1، خطر عدم دریافت کافی ماکرونوترینتها (مانند کربوهیدراتها، پروتئینها و چربیها) و فیبر از منابع غذایی چون سبزیجات، میوهها و حبوبات است. هیتر به اهمیت مصرف پروتئین با توجه به از دست دادن عضلات در بسیاری از کاربران این داروها اشاره میکند و توصیه میکند مصرفکنندگان برای دریافت راهنمایی در مورد رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از سوءتغذیه، با متخصصان تغذیه مشورت کنند.
او همچنین نسبت به انتخاب غذاهای فرآوریشده با برچسبهای بازاریابی «GLP-1» هشدار میدهد، زیرا با وجود ادعای «پروتئین بالا»، این محصولات ممکن است حاوی مواد تشکیلدهندهای باشند که میکروبیوم روده را بیثبات میکنند. این مسئله برای تولیدکنندگان غذا و نوشیدنی که روند «برچسبگذاری شفاف» (clean label) در حال اوجگیری است، یک پیام مهم و در عین حال یک فرصت بزرگ محسوب میشود. از عوارض جانبی رایج GLP-1، یبوست است که هیتر برای کاهش آن، مصرف فیبر کافی (تا 30 گرم در روز) و حفظ آب بدن را توصیه میکند و مصرف کیوی، بذر کتان و پسیلیوم هاسک (psyllium husk) را پیشنهاد میدهد.
با ادامه یافتن انقلاب GLP-1، تلاقی آن با سلامت روده هم چالشها و هم فرصتهایی را ایجاد میکند. در حالی که این داروها نتایج امیدوارکنندهای در کنترل اشتها و تنظیم متابولیک ارائه میدهند، تأثیر طولانیمدت آنها بر میکروبیوم روده هنوز ناشناخته است. این یک لحظه حیاتی برای برندهای غذا و نوشیدنی است؛ همگرایی دو روند بزرگ – کاهش وزن دارویی و سلامت دستگاه گوارش – نیازمند نوآوریهای علمی و مصرفکنندهمحور است. محصولاتی که از تراکم مواد مغذی، مصرف فیبر و پایداری میکروبیوم حمایت میکنند، برای پاسخگویی به نیازهای در حال تحول کاربران GLP-1 کلیدی خواهند بود.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
رشد داروهای GLP-1 فرصتی طلایی برای صنعت غذای ایران است. تولید محصولات پرپروتئین، پرفیبر و با برچسب شفاف، متناسب با نیاز کاربران و سلامت روده، میتواند بازاری جدید و پر سود ایجاد کند. آگاهیبخشی به مصرفکنندگان ضروری است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟