رئیس گروه صنعتی کورش ۲۲ درصد روغن کشور را تأمین می‌کنیم، اما از واردات محرومیم

خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی (اگروفودنیوز) گزارش می‌دهد: کورش منتصر، رئیس هیئت مدیره گروه صنعتی کورش، با انتقاد از موانع موجود بر سر راه واردات کالاهای اساسی و نهاده‌های دامی، اعلام کرد که با وجود توانایی کامل این مجموعه در تأمین نیازها و سهم ۲۲ درصدی آن در بازار روغن کشور، تا کنون هیچ مجوزی برای واردات به این گروه اعطا نشده است. وی تاکید کرد که پیگیری‌های مستمر هشت‌ماهه آن‌ها برای رفع این مشکل بی‌نتیجه مانده است.

موانع بوروکراتیک، سدی در برابر تأمین کشور

هشت ماه تلاش بی‌ثمر برای واردات

منتصر در تشریح وضعیت موجود اظهار داشت: گروه صنعتی کورش که یکی از زنجیره‌های اصلی تأمین کالا در کشور به شمار می‌رود، متاسفانه تا به امروز حتی یک کیلوگرم کالا یا نهاده دامی وارد نکرده است. این در حالی است که به گفته وی، حدود هشت ماه است که به طور پیوسته این موضوع را از طریق مراجع ذی‌ربط دنبال می‌کنند، اما هیچ پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده است.

پتانسیل تأمین ۲۲ درصد بازار روغن در گرو مجوز واردات

رئیس هیئت مدیره گروه صنعتی کورش با اشاره به تغییرات مدیریتی در سطوح دولتی افزود: در این مدت، دو معاون وزیر در حوزه توسعه بازرگانی داخلی جابه‌جا شده‌اند، اما مسئله واردات برای این گروه همچنان حل‌نشده باقی مانده است. منتصر تصریح کرد که این وضعیت به معنای عدم توانایی گروه کورش نیست؛ بلکه این مجموعه از ظرفیت کامل برای تأمین نیازهای بازار برخوردار است و در حال حاضر ۲۲ درصد از روغن مصرفی کشور را تامین می‌کند. با این وجود، مجوزهای لازم برای انجام واردات هنوز صادر نشده است.

درخواست برای تصمیم‌گیری‌های شفاف‌تر

کورش منتصر در پایان صحبت‌های خود نگرانی از وضعیت پیش‌آمده را ابراز کرد و گفت: “واقعاً نمی‌دانیم چه عواملی در پشت این مسئله وجود دارد.” او در ادامه ابراز امیدواری کرد که با اتخاذ تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر از سوی مسئولان، مسیر تأمین کالاهای اساسی و ضروری کشور تسهیل شود تا از بروز مشکلات احتمالی در آینده جلوگیری به عمل آید.

تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:

محدودیت واردات برای شرکت‌های بزرگ مانند گروه کورش می‌تواند به کمبود، افزایش قیمت و کاهش رقابت در بازار ایران منجر شود. کارآفرینان داخلی باید بر توسعه ظرفیت‌های تولیدی و تنوع‌بخشی به منابع تامین مواد اولیه داخلی تمرکز کنند تا وابستگی به واردات و آسیب‌پذیری در برابر سیاست‌های متغیر کاهش یابد.