خبرگزاری تخصصی اگروفودز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان گزارش میدهد؛ علی حسینی، عضو شورای ملی زعفران، اعلام کرد که ایران با دارا بودن ۱۲۰ هزار هکتار سطح زیرکشت زعفران، از ظرفیت تامین کل نیاز جهانی این محصول برخوردار است. وی با اشاره به اینکه ایران در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد زعفران دنیا را تولید میکند، بر جایگاه بیبدیل کشور در این صنعت تاکید کرد، هرچند عملکرد فعلی تولید را ایدهآل ندانست و به لزوم بهبود آن اشاره کرد.
جایگاه بیرقیب ایران در تولید زعفران جهانی
علی حسینی با بیان اینکه اقلیم و مناطق جغرافیایی ایران بهترین شرایط را برای کشت زعفران فراهم آوردهاند، اظهار داشت: کشورمان با تولید بیش از ۹۰ درصد زعفران جهان، بزرگترین تولیدکننده این محصول گرانبها محسوب میشود و خوشبختانه سالهاست که توانسته این ویژگی ممتاز را حفظ کند. این ظرفیت عظیم، ایران را قادر ساخته تا تامینکننده اصلی زعفران مورد نیاز در بازارهای جهانی باشد.
چالشها و ضعفها در عملکرد تولید
عملکرد زیرِ پتانسیل
با وجود پتانسیل بالای تولید، حسینی به ضعفهایی در عملکرد اشاره کرد. او توضیح داد که در حالی که برخی مناطق زعفرانکاری کشور قادر به تولید ۱۰ تن زعفران در هر هکتار هستند، میانگین برداشت فعلی تنها ۳ تا ۴ تن است. به گفته وی، این تفاوت چشمگیر ناشی از ضعفهای آموزشی و نیاز به ارتقای دانش فنی کشاورزان است که امید میرود در آینده نزدیک مرتفع شود.
لزوم بازگشت ارزش افزوده به کشاورزان
سودآوری و نقش دلالان
عضو شورای ملی زعفران تاکید کرد که زعفران به عنوان یک فرآورده ملی باید با بهترین بهرهوری مورد استفاده قرار گیرد تا ارزش افزوده واقعی آن به کشور بازگردد. او ابراز نگرانی کرد که بخش اعظم ارزش افزوده این محصول به جیب کشاورزان بازنمیگردد. حسینی ریشه این مشکل را در نقش پررنگ دلالان دانست و خواستار کاهش نفوذ آنها در چرخه توزیع شد.
راهکارهای نوین برای توزیع و فروش
حسینی به انتقاد از روشهای فعلی عرضه محصول پرداخت و گفت که در سالهای اخیر به جای توجه به کاهش دلالان، عرضه زعفران به بورس منتقل شده است. وی پیشنهاد داد که با ایجاد مراکز عرضه و فروش در قطبهای تولیدی، میتوان امید کشاورزان به افزایش کیفیت و تولید بیشتر را زنده کرد. به گفته او، متولیان امر باید این موضوع مهم را برای تضمین پایداری و رشد صنعت زعفران کشور مورد توجه جدی قرار دهند.
تحلیل اگروفودز برای فعالان صنعت غذا:
تمرکز بر آموزش و افزایش بهرهوری زعفران در ایران، فرصتهای صادراتی و سودآوری کشاورزان را بهبود میبخشد. با توسعه صنایع تبدیلی و کاهش واسطهها، ارزش افزوده بیشتری نصیب تولیدکننده داخلی شده و جایگاه ایران در بازار جهانی تقویت میگردد.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟